Elke band moet ergens beginnen. Pink Floyd is nu qua populariteit één van de allergrootsten, maar was ooit ook een onbekend bandje, die met z'n eerste singletjes bezig was. Die eerste singletjes zijn hier te horen.
Pink Floyds frontman was toen nog Syd Barrett en David Gilmour was nog in geen velden of wegen te bekennen. Alles is dan ook gezongen en geschreven door Barrett, op één nummer na. Paint Box is geschreven en gezongen door toetsenis Richard Wright.
Arnold Layne is de allereerste single en werd meteen al een bescheiden hitje. Het is een licht psychedelisch popliedje. De teksten zijn vaag, de muziek is in feite heel simpel. Maar wel effectief! We krijgen nog een keyboardsolootje wat aan The Doors doet denken, gezien het net een orgel is. Wat mij betreft één van de leukere jaren 60 popliedjes.
Candy and A Currant Bun, de b-side ervan, is wat psychedelischer, wat "raarder". De basis is ook gewoon een simpel popliedje. Maar er wordt een geheimzinnige sfeer neergezet met het gitaargeluid, en het ge- "oehoehoe" op de achtergrond. Ook hier krijgen we weer zo'n keyboard-solo als in het vorige nummer. En nog een gitaarsolo waarin je wel kan horen dat Syd geen briljante gitarist is. Op z'n minst een erg interssant nummer.
See Emily Play is de tweede single. Het begint al meteen met het "orgelgeluid". Hier geldt eigenlijk hetzelfde voor als voor Arnold Layne. Al is het nog net wat aparter. Volgens mij deden ze er gewoon expres wat vage instrumentale stukjes tussen, maakt het een stuk interessanter. Maar het liedje op zich is erg leuk natuurlijk!
Dan de b-side van See Emily Play, Scarecrow. Dat nummer staat ook al op het debuutalbum. Bijzonder leuk nummer als je het mij vraagt. Vrolijk melodietje, leuke instrumentatie. Mooi gezongen ook. Erg mooi hoe dan aan het eind die instrumenten erbij komen!
Apples en Oranges, de derde single. Vind het niet zo'n bijzonder nummer. De coupletten zijn half gepraat, en het refein is wel heel simpel.
Dan Paint Box, het nummer dat gezongen en geschreven is door Wright! De tekst is een stuk minder vaag dan bij de Barrett-nummers. Wright heeft ook best een mooie stem! Vind het verder ook niet echt een boeiend nummer. Maar het luistert lekker weg.
De band is met deze singles erg goed en ook interessant begonnen! Dat beloofde wat! En dat is later ook gebleken.

4*