Depths Of Eternity is een beetje een onduidelijke release. Het gaat hier natuurlijk gewoon om het album "Asphyx" uit 1994 en het album "God Cries" uit 1996. Met als aanvulling wat live- en demospul. Waarom moet dat dan tezamen ineens "Depths Of Eternity" gaan heten en een andere hoes krijgen?
"Ashyx" is niet zo karakteristiek als de albums met Van Drunen of Theo Loomans als frontman maar het is ook weer geen album om je voor te schamen. Asphyx was in de wereld van enerzijds de mild en melodieus geworden Bolt Throwertjes en Carcassjes en anderzijds de woest hakkende Cannibal Corpsjes een verfrissende rots in de deathmetalbranding volgens de oude school. Ron vd Pol vulde het bekende loodzware geluid uitstekend op met zijn diepe grunt. Het geluid lijkt me wat transparanter en minder heavy dan het origineel.
"God Cries" is een stuk agressiever en een stuk bondiger. Maar ook weer ontzettend oldschool. Voor dit album keerde Theo Loomans terug op het oude nest. Die had weer goed geluisterd naar Martin van Drunen. Het geluid alhier lijkt ten opzichte van het origineel onveranderd te zijn.
Geen idee hoe het zit met de verkrijgbaarheid van de originele albums. Want dit zou ik alleen kopen als je die nog niet hebt. Die schamele bonustracks zijn niets bijzonders en dus voor de echte verzamelaar.