menu

Merzbow - Last of Analog Sessions (1999)

mijn stem
3,33 (3)
3 stemmen

Japan
Avant-Garde / Electronic
Label: Important

  1. Catapillar 1 (6:34)
  2. Catapillar 2 (5:42)
  3. Catapillar 3 (7:00)
  4. Catapillar 4 (10:49)
  5. Catapillar 5 (12:01)
  6. Catapillar 6 (14:48)
  7. Medamaya 1 (9:32)
  8. Medamaya 2 (24:29)
  9. Medamaya 3 (20:13)
  10. Monmon (7:44)
  11. Bozzio (18:42)
  12. Springharp (25:29)
totale tijdsduur: 2:43:03
zoeken in:
4,0
Mooie (3 cd) verzameling van zijn laatste analoge werk. De eerste cd (Catapillar) blijft mijn favoriet. Begint lekker bulderend en er zit zelfs logica in, een serie bassdrums wordt geloopt en vervolgens overspoelt met noise.
Mijns inziens is zijn analoge werk dan ook harder en niet zo random als zijn digitale (laptop) werk, vandaar dat deze release mij zo aanspreekt waarschijnlijk.
Zeker een aanrader.

sxesven
Ik twijfel een beetje over het cijfer voor dit Last of Analog Sessions; enerzijds heb ik er wel 4* voor over, anderzijds houd ik het liever bij 3,5*. Last of Analog Sessions is precies wat de titel beschrijft: de laatste opnames die Masami Akita maakte voor 'ie definitief op digitaal overschakelde. Ik heb over het algemeen meer op met Merzbow's analoge tijdperk (het gros van m'n favorieten is van voor 1998), dus deze plaat (eh, platen) zou (eh, zouden) me toch wel moeten liggen. Nu is dat wel het geval, maar ik vind ze toch niet allemaal even goed.

Schijfje numero uno, Catapillar, is zeker degelijk, maar daar blijft het wat mij betreft toch een beetje bij. Het materiaal doet me enerzijds denken aan Aqua Necromancer, anderzijds aan Tauromachine (maar dan wat softer). Vermakelijk, maar niet boeiend genoeg.

Schijfje twee, Medamaya, is een typische harsh noise plaat en herinnert erg aan materiaal op bijvoorbeeld Pulse Demon. Het kraakt en schuurt en scheurt en ramt - spontaan en impulsief zoals andere analoge harsh platen. Méér dan degelijk.

Schijfje drie, Springharp, vind ik persoonlijk de interessantste. Een vrij gevarieerd klankentapijt, resulterend in een interessante sculptuur die enerzijds nog erg in het verleden (Door Open at 8 AM, Aqua Necromancer) is geworteld, maar anderzijds ook al een voorbode is van de sound van het digitale werk (referenties blijf ik even schuldig). Mijn favoriet van de drie.

Over het algemeen dus zeker een degelijke release, hoewel mijn gevoel toch meer naar de 3,5* neigt. Bij deze dus. Gaat binnenkort nog eens op.

Tevens nog even melden dat Aurum compleet gelijk heeft en dat dit werk beduidend harder is dan veel van de tegenwoordig Merzbow. Voor fans van harsh noise is dit dus duidelijk een aanrader.

jeko
Allemaal leuk en aardig maar natuurlijk weer vet OOP.Dus dat wordt weer in de buidel tasten en daar heeft deze jongen geen zin in.Hetzelfde verhaal voor Noisembryo en oersted.

sxesven
Ik weet nog dat 'ie uitkwam en toen níet aangeschaft. Achteraf dom, natuurlijk. Was een mooie investering geweest!

jeko
Ja en er zijn nog wel tal van andere artiesten met heel mooie releases en allemaal OOP. Aan één kant natuurlijk leuk om iets unieks te hebben, iets gelimiteerds, maar ja het heeft zijn bekende prijskaartje.

4,0
jeko schreef:
Allemaal leuk en aardig maar natuurlijk weer vet OOP.Dus dat wordt weer in de buidel tasten en daar heeft deze jongen geen zin in.Hetzelfde verhaal voor Noisembryo en oersted.

Ik wist niet dat deze zo limited was. Ik zie inderdaad dat ie voor $100 op Discogs te koop staat. Wel frapant overigens dat de verkoper het label zelf - Important Records - is (zo verdienen ze nog een mooie cent aan hun eigen OOP releases ).

Hoe dan ook, mijn exemplaar staat hier op de plank en zo af en toe gaat ie nog even op over de koptelefoon. Met name CD2 dan, welke ik uiteindelijk toch de beste van de 3 vind.

jeko
Mocht je hem ooit weg willen doen denk dan aan mij

4,0
Deze weer eens van de plank getrokken. sxesven heeft het hieronder over "een vrij gevarieerd klankentapijt" op cd 3: Springharp. Dat klopt inderdaad helemaal. "Bozzio" bijvoorbeeld wisselt af van schurend naar ritmisch om uiteindelijk in compromisloze noise uit te monden.

Sowieso behoorlijk afwisselend (niet: wisselvallig) album, dat toch steeds weer weet te boeien. Veel veranderende loops, afwisseling met linker/rechter kanaal effecten en uiteraard gruizige tot bulderende noise.

Door de vele stijlen die langskomen wat mij betreft een perfecte afsluiter van Akita's analoge tijdperk (dat volgens mij bij velen uiteindelijk nog de voorkeur geniet).

Gast
geplaatst: vandaag om 23:17 uur

geplaatst: vandaag om 23:17 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.