Morbus Chron - Sleepers in the Rift (2011)

Morbus Chron leerde ik pas kennen met het nog immer waanzinnige Sweven uit 2014.Dat album is zo verrekte eigenzinnig, dat zie je eigenlijk nauwelijks meer in dit genre. De band begon als doodgewone deathmetalband. Sleepers In The Rift is dan ook een plaat die qua geluid geheel volgens de Zweedse school een beetje tegen een modernere Entombed aanschurkt maar die qua stijl helemaal Autopsy gaat. Stockholm en Tampa zijn hier verenigd zeg maar. Nummers als Hymns To A Stiff (multi-interpretabel?) en Ways Of Torture klinken heerlijk geestelijk gestoord. Vooral de grommer van dienst doet erg zijn best om Chris Reifert na te doen. Daarmee vind ik het enthousiasme dermate aanstekelijk dat ik onmogelijk kan spreken van een vervelende rip off.

De lappen rottend vlees vliegen je om de oren. Incidenteel wordt er afgewisseld met een macabere doompassage (met kerkklok natuurlijk) om de stemming te verhogen. Eigenlijk valt hier niet veel te klagen voor de doorgewinterde deathmetallaar. Behalve dat Severed Survival en Mental Funeral om het hoekje staan te gluren. Verder blijft het wonderbaarlijk hoe deze gasten hierna hun horizonnetjes zouden gaan verbreden en in de vorm van Sweven met een modern monument op de proppen gingen komen.