menu

Turner Bros. - Act 1 (1974)

mijn stem
3,56 (8)
8 stemmen

Verenigde Staten
Funk / Soul
Label: MB

  1. Running in the Rain (3:57)
  2. Every Time I'm Near You (3:21)
  3. Cause I Love You (4:13)
  4. Let's Go Fishing (2:50)
  5. Please the People (2:46)
  6. I Remember (4:21)
  7. Sweetest Thing in the World (2:22)
  8. Sound of the Taurus (5:40)
totale tijdsduur: 29:30
zoeken in:
avatar van Japsuh
4,0
Dit SAvdW is wederom een album van een band, die maar een album hebben uitgebracht. Dit helaas erg korte album uit 1974 is opgenomen door de Turner Brothers (12-27 jaar oud) uit Indianapolis. Ze tourden in Indiana met andere (soul)grootheden, zoals de Chi-Lites, Ohio Players en The Staple Singers.

Het album bestaat zowel uit instrumentale nummers, als uit nummers met zang. De nadruk ligt op funk, dus dat betekent spannende instrumentatie. De kinderstem vind ik af en toe wat minder. Mijn persoonlijke favorieten van dit album zijn 'Sweetest Thing In the World' en 'Let's Go Fishing'. Tja, wat kan ik er nog meer van zeggen? Ik zou zeggen gewoon luisteren naar dit mooie album.

avatar van Mb.
Mb.
Uitstekend soulalbum van dit gezelschap. Er is eigenlijk van alles wat, van de Funk tot de Soul, maar alles sluit bij elkaar aan. Een broer lijkt echter centraal te staan: Calvin Turner. Het is een rol die hij met gemak weet te dragen. Er zit zoveel warmte in dat rauwe stemgeluid. Soul, noemt men dat. De andere broertjes ondersteunen hem verder prima en krijgen elk hun individueel momentje. Zelfs de jongste Turner - 14 jaar? - zingt een nootje. De instrumentatie is ook goed verzorgd. Het weet een balans te creëren tussen voorgrond en achtergrond. Ja, leuk plaatje dit. Every Time I'm Near You en Sweetest Thing In The World vind ik wereldnummers. Ik vind het erg jammer dat er geen Act 2 werd gemaakt.

avatar van FCEstebandido
4,0
Een aangename verrassing is dit album van de Turner Brothers. Ik had nog nooit van deze groep gehoord. Een goede balans van soul -en funknummers en van instrumentale nummers en nummers met zang. Every Time I'm near you zal ik zeker eens draaien en Sweetest Thing in the World vind ik ook heel goed klinken. Geweldige rauwe hese stem. Jammer dat het bij één album bleef. Als er mensen zijn met tips over albums die in deze richting gaan, zijn die meer dan welkom.

avatar van kemm
3,5
Met de sound zit het ontzettend goed bij de Turner Brothers! Ze brengen lekker frisse funk, soms wat traditioneler dan weer een beetje edgy! Dat laatste is vooral terug te vinden in de instrumentale afsluiter, met zijn gewaagde keyboards en stevige gitaren. Als album klinkt Act 1 wel een beetje stuurloos. De gezongen nummers staan haast compleet los van de instrumentals, er bestaat weinig interactie binnen de plaat. De zang op zich klinkt wel goed, zelfs kleine broer Turner overtuigt. Hetgeen gezongen wordt overtuigt dan net wat minder. Op dit halfuur zijn toch net te weinig momenten die dermate opvallen dat je een extra speelbeurt verlangt. Act 1 laat zich wel makkelijk voorbij luisteren en zijn geluid klinkt nog even krachtig als dat het in 1974 heeft moeten gedaan!

avatar van Angelo
3,0
In tegenstelling tot mijn voorgangers ben ik wat minder enthousiast over dit soul album van de week. Ik ben ondertussen zeven luisterbeurten verder, en ik denk dat ik nu goed in staat ben om mijn mening te onderbouwen dat ik niet echt overtuigd ben van het album. Zo vind ik de afwisseling van instrumentatie zorgen voor een lichtelijk rommelige werking. Neem bijvoorbeeld het openingsnummer Running In the Rain, waarbij je van reguliere funk naar iets jazz naar uiteindelijk iets psychedelisch gaat. Dat kan best een mooie combinatie zijn, maar niet voor een nummer van nauwelijks vier minuten. Daarvoor moet de speelduur op zijn minst verdubbeld worden voordat je 't gewenste resultaat zult behalen. Iets wat mooi duidlelijk werd bij een van de soul albums van de week van enige tijd geleden, ik heb het over die van Demon Fuzz. Voor Please the People geldt bijna hetzelfde, (ook) dit nummer vind ik rommelig klinken.

De vocalen doen me nagenoeg ook niks. Zo vind ik de gedeelde leadvocalen Every Time I’m Near You bijzonder irritant als de heren om de beurt met of een hoge of een lage stem een zin inzingen. Verder vind ik de schreeuwerige uithalen van -kennelijk- Calvin Turner persoonlijk ontzettend lelijk, maar dat is een kwestie van smaak. De jongste telg imponeert mij ook niet met zijn kopstem op Cause I Love You. Een (soulvolle) kinderstem heb ik beter gehoord. Neem Foster Sylvers, of Brighter Side of Darkness, of natuurlijk Michael Jackson. Wat nog overblijft is het materiaal zelf. Daar heb ik twee nummers kunnen vinden die mijzelf tevreden stemmen. Dat zijn de twee laatste nummers. Sweetest Thing in the World is een ontzettend tof nummer, de strakke ritmische sectie en de vlotte zangstijl (gelukkig geen uithalen dit keer) maken dit mijn favoriete nummer van het album. De instrumentale afsluiter Sound of the Taurus getuigt ook van wat creativiteit. Het mag dan wel het meest rauwe nummer zijn van het album, maar het heeft wél het meeste structuur en is het best uitgewerkt. Dat uitwerken had bij de andere nummers wel wat mooier gedaan kunnen worden. Neem de amateuristische tekst van Let’s Go Fishing bijvoorbeeld, die is vatbaar voor veel verbetering. Ik denk dat er (veel) meer in de broertjes zit dan uit dit album blijkt.

Voor degene die nog benieuwd is of interesse heeft in een “Act 2”, klik hier. De formatie is, zoals je ziet, wat uitgedund en het repertoire is ietwat veranderd, maar 't zijn nog steeds dezelfde broertjes hoor.

avatar van Mb.
Mb.
Ik lees echter wel R&B als genre-aanduiding en referenties naar het geloof. Dan ben ik toch een stuk minder geïnteresseerd in een Act 2.

avatar van jeroentjuhh
3,5
Prima album, zoals wel meer albums uit die periode.
Net als de meesten vind ik Sweetest Thing in the World het sterkste nummer op deze plaat, al vind ik alle nummers goed om aan te horen.
Die kinderstem trek ik alleen niet zo, maar dat is een kwestie van persoonlijke smaak.
Een ruime voldoende dus.

avatar van principal2000
3,5
Prettig soulalbum dat in mijn ogen veel te kort is en niet genoeg imponeert om echt tot klassieker of meesterwerk gebombardeerd te kunnen worden. De nummers met vocalen kunnen mij eigenlijk allemaal wel redelijk tot zeer bekoren. Het nummer met het kinderstemmetje had wat mij betreft ingekort kunnen worden. Af en toe kinderlijke teksten (Let's Go Fishing) vind ik geen doodzonde, want bij soul let ik hier vaak toch minder op. Op een gegeven moment ben ik daar wel klaar mee. Ik vind het album een dikke 3,5* waard. 4* vind ik net te veel eer.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:56 uur

geplaatst: vandaag om 12:56 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.