Valt niet veel te genieten is maar net hoe ik het bijna zeven jaar geleden voor ogen had. Je schaamteloos overgeven aan de meest banale meezingers en tranentrekkers als Maria, Maria, Maria, Ik Hou van Jou, Als Vader Mag Je Best Huilen en zo meer heeft ook wel weer wat. Ware het niet dat er zoals eerder opgemerkt nogal wat oude melodieën en liedjes opnieuw opgenomen werden, waarvan nota bene een gedeelte ook al opnieuw gebruikt was voor het eveneens onder eigen naam uitgebrachte Lach Naar de Wolken uit 1994. Beetje creatieve armoede dus en wat er aan nieuw materiaal wordt aangedragen is een bleke afspiegeling van zijn jaren 70 glorietijd. Productie klinkt ook wat blikkerig. Vandaag de dag zijn er nog steeds hardnekkige geruchten over een nieuw Vader Abraham album, wellicht een laatste 'cult-klassieker' op hoogbejaarde leeftijd.