VCMG - Ssss (2012)

Vince Clark en Martin Gore herenigd om een album op te nemen dat via e-mail tot stand kwam.
Ach ja: een leuk fan-ding zou je kunnen zeggen en uiteindelijk denk ik dat het dat ook wel is.
Het is geen Erasure of Depeche Mode maar dansbare electro (vooruit: met een lichte DM echo dan). Vrij monotoon en niet echt spannend. Ik verbaasde mezelf dat ik het album uit kon zitten en het niet eens onaangenaam vond.
Het gaat allemaal iets te veel langs me heen maar wie weet gaat dat nog veranderen.
Niet slecht maar ook niet heel bijzonder.

Deze mannen hoeven niet veel meer te bewijzen. Maar afgaande op de laatste albums van deze heren, leek enige lethargie toch wel toe te slaan.

Het is dus geen Erasure, en ook geen Depêche Mode. Het is wel hele goede techno, en wat mij het meeste bevalt is de frisheid en gebrek aan superster pretenties die van deze release afstraalt. Dit zijn twee mega songwriters, die over 60 hits op hun naam hebben staan, en die beiden van eminente invloed zijn op de popmuziek. Dan komt het bijna anonieme van dit album op mij over als oprechte lol in muziek.

Highlights noemen is op een technoalbum als dit eigenlijk lastig, maar in alle nummers sijpelt over de monotone beats voortdurend een catchy, en soms ook wat donker karakter. Interessant en hopelijk een goede voorbode voor een goed nieuw depêche mode album...

Lijkt erg op Propellorheads, maar dan zonder vocalen. Vind dit zeker niet vervelend klinken.

Depeche Mode en Erasure? Meen je dat nou? Dat had ik echt nooit verwacht. Klinkt erg modern en stevig. Ben ook niet heel erg onder de indruk, hoewel het ook zeker niet verkeerd klinkt. Verrassend zeg...

Dat is toch ietwat kort door de bocht. Vince Clarke stond immers aan de wieg van Depeche Mode.

Een verassend album.
Inderdaad met vlagen iets van DP erdoor, maar verraasend zal dat niet zijn toch.
Wel grappig is, als je het op vinyl koopt
Het is een mooi dubbel album, waarbij als bonus, de cd erbij zit, en dan allemaal voor een leuk prijsje

Groot liefhebber van Gore en zijn muzikale dingen, maar dit vind ik echt helemaal niks.

Tijd dat ie zich weer met echte muziek gaat bezig houden

Ik denk dat hij eerder bedoeld dat hij die bands niet achter deze muziek zou plaatsen.

Maar goed, aardige redelijk moderne danceplaat maar het is lang geen Depeche Mode in kwalitatief op zicht

Het grappige is dat ik dit album toch beetje bij beetje leer te waarderen en als ik iets niet verwacht had.....

Ook ik heb het beetje bij beetje leren waarderen
Dit album en deze hier houden me voorlopig zoet totdat de nieuwe van Depeche Mode eraan komt.

Een samenwerking tussen Martin en Vince dat maar liefst 31 jaar op zich had laten wachten (zolang was Vince namelijk al opgestapt uit Depeche Mode); het is een instrumentaal album vol met beats en bliepjes dat je kan waarderen of niet ; Martin zou dit kunstje drie jaar later nog eens overdoen, maar dan zonder Vince.

Bij beluistering van dit album denk ik meteen aan dat de muziek niet mis zou staan bij een spannende misdaad film. Spanning alom, prachtige achtervolgingen en zaken die het daglicht niet verdragen. De beats brengen mij naar een wereld waarin onheil de boventoon voert. Criminelen die een kluis proberen te kraken en een gilde dat constant alert is om niet in de handen terecht te komen van de sterke arm. Tijdens het luisteren na dit album vliegt er van alles door mij heen. Het kleine uur aan muziek trekt als een fraaie soundtrack aan mij voorbij. Goede instrumentale muziek die me aan toestel doen kleven. en het nodige oproept.

Ai, dit is huilen met de pet op. Alsof je luistert naar afschuwelijk hersendodend lawaai van Tomorrowland.

0.5 sterren (en nee, dit is geen antistem)

Ik heb een dubbele kijk Martin L. Gore: enerzijds respect voor zijn talent in DM, anderzijds een vreemd kereltje omwille van looks, kledij en haarkapsels. In een aantal clipjes van DM doet zijn gezicht me echt denken aan de dunne van 'Laurel & Hardy'.

Over dit album: nummertje 7 is van toepassing op het ganse album.