Na een uitstekend solo album van Grizzly Bear-bassist Chris Taylor (CANT) is het nu multi-instrumentalist Daniel Rossen die zich aan een solo-uitstapje waagt. Ergens in Brooklyn schreef hij een aantal nummers die bedoelt waren als demo's voor het nieuwe album van zijn moederband (die later dit jaar verschijnt). Vijf songs bleken later toch te persoonlijk voor Rossen, daarom besloot hij deze te bundelen op een EP genaamd: 'Silent Hour / Golden Mine'. Het blijkt een meer dan welkom tussendoortje.
Dat Daniel Rossen solo prima uit de verf komt is geen verassing. Als brein achter de band Department of Eagles bewees Rossen al een perfecte liedjesschrijver te zijn. Op zijn eerste echte solowerk is dit niet anders. De vijf rijk gearrangeerde liedjes op Silent Hour / Golden Mine maken stuk voor stuk indruk. Deze EP is daarom ook eigelijk (veel meer dan CANT) wat je zou verwachten bij een Grizzly Bear lid die solo gaat. Het voelt daarom ook gelijk wat vertrouwd aan, maar dit stoort nergens. Het is juist verdomt fijn om weer wat uit de Grizzly Bear stal te horen. Het Folky openingsnummer 'Up On High', bevestigd dit. De tijdloze stem van Rossen is karakteristiek en luistert als "vloeiende chocola" weg. In het iets stevigere 'Silent Song' gaat Rossen een prachtig duet aan met zichzelf, dit is dan ook puur genieten. 'Return to Form' valt op door de bijzondere muzikale omlijsting. Themanummer 'Golden Mile' is met de hard roffelende drums, het meest verassende nummer. Maar daartegenover staat dan weer de rustgevende, warme piano ballad 'Saint Nothing'. Deze kers op de taart is een ontroerend mooi hoogtepunt. Inderdaad, vijf totaal verschillende nummers maar ze vormen toch een geheel, en dan blijkt dit verslavende plaatje ook nog eens een groeiplaat te zijn die met elke luisterbeurt steeds meer sublieme details weergeeft.
Rossen bewijst met Silent Hour / Golden Mine naast een getalenteerd songschrijver ook een fantastische muzikant te zijn. Silent Hour / Golden Mine bevat vijf nummer die akelig dichtbij de grens van perfectie komen. Mocht Rossen ooit besluiten zich te storten op een solo-carrière, heeft ie alvast een fan binnen. Rossen kan namelijk met gemak op eigen benen staan.
Maar deze EP bevestigd nog iets. Namelijk wat voor begaafde muziekanten er spelen in Grizzly Bear. Na Chris Taylor weer geweldig solomateriaal uit de Grizzly Bear stal. Je begrijpt natuurlijk wel dat de verwachtingen voor de opvolger van 'Veckatimest' hooggespannen zijn. In de tussentijd is dit extreem verslavende, tegen het perfecte aanliggende minialbum, voer voor alle Grizzly Bear fans. Een lekker malse zalm voor een Grizzly Beer zeg maar...
van:
http://daanmuziek.blogspot....