menu

We Are Augustines - Rise Ye Sunken Ships (2011)

mijn stem
3,81 (37)
37 stemmen

Verenigde Staten
Pop
Label: Oxcart

  1. Chapel Song (3:08)
  2. Augustine (4:15)
  3. Headlong Into the Abyss (4:29)
  4. Book of James (5:00)
  5. East los Angeles (2:59)
  6. Juarez (4:20)
  7. Philadelphia (City of Brotherly Love) (4:18)
  8. New Drink for the Old Drunk (3:55)
  9. Patton State Hospital (3:20)
  10. Strange Days (3:02)
  11. Barrel of Leaves (3:08)
  12. The Instrumental (3:50)
totale tijdsduur: 45:44
zoeken in:
avatar van likeahurricane
3,5
Mooi album, tapt een beetje uit het zelfde vaatje als The Gaslight Anthem, dus ook Bruce is dichtbij. Live klinkt het allemaal wat steviger:

Juarez

Headlong Into The Abyss

Chapel Song

avatar van douwef
4,0
geweldig mooi plaat. iedereen die van The gaslight Anthem verplicht kopen. Klinkt lekker oprecht heerlijk

avatar van LittleBox
4,5
Wat een verhaal van Billy McCarthy. Broer en moeder verloren aan schizofrenie ("I got a drunk for a mother and a saint for a brother") en dit album is een grote brok emotie en energie van het type dat bij mij goed binnenkomt.... Heel erg goed. Ik blijf het draaien.

avatar van Bardt1980
4,0
Zeer aangenaam schijfje dit. Erg origineel is het allemaal niet. Beetje Gaslight Anthem, beetje Killers, beetje Kings of Leon hoor ik er allemaal in terug. Desalniettemin drukt de band toch een eigen stempel op het totaalgeluid. Waarschijnlijk door de sterke emotionele vocalen van de zanger. Voor nu 3,5* met groeipotentie!

avatar van west
3,5
Inderdaad ontkom je er niet aan om aan the Gaslight Anthem te denken als je Billy McCarthy hoort zingen, maar goed dan weet je gelijk wat je kunt verwachten. Maar toch ook weer niet, want dit Rise Ye Sunken Ships heeft zoals LittleBox hierboven beschreef een triest verhaal te vertellen en dat hoor je ook. Het geeft de muziek net dat beetje meer diepgang en gevoel, waardoor je ineens naar een pracht van een album zit te luisteren. Helaas is heel wat fraaie muziek gebaseerd op trieste verhalen. En dat hoor je hier ook weer terug in de zang.
Sommige composities liggen in eerste instantie wat zwaar op de maag, maar na een paar keer draaien, bevallen meer en meer nummers. Met name de eerste zeven nummers vind ik allemaal (erg) fraai, maar ook daarna blijft het goed. Een mooi album van We Are Augustines.

avatar van Bardt1980
4,0
Hoppa halfje erbij! Dit is stiekem toch wel een heel lekker album. Doet me momenteel toch wel meer dan eerder genoemde vergelijkingen.

wat raar... ik dacht hierbij helemaal niet aan the gaslight anthem

avatar van popstranger
4,5
Had deze nog niet beoordeeld maar na de zoveelste herbeluistering moet ik hier toch dringend een 4,5 op plakken want wat een degelijk album is me dit! Ik besef wel dat dit niet het meest originele album uit de hoop is maar wat kan me dat eigenlijk schelen als er songs als bijvoorbeeld Headlong Into The Abyss uit voort komen. Iemand zit achter het stuur in de auto en schreeuwt al zijn frustraties eruit getuige de regels: "Well call the police, call your shrink. Call whoever you want but I won't stop the car. Call the police, call your priest. Call whoever you want, call in the national guard!" Om even later te besluiten: "I ain't gonna wait around for some pill to kick in." Een song van iemand die op de rand balanceert en het is soms daar dat er muzikale pareltjes worden geschreven.

Book of James is dan weer een mooie ode aan de overleden broer van de zanger. Augustine is dan weer de song die het eerst aanslaat omdat hij zo aanstekelijk is als de griep dezer dagen. Enige minpunt soms is dat het geluid gevaarlijk is overgeproducet zodat er soms als je de cd beluistert de boxen kraken bij sommige passages. Maar aan de andere kant draagt het dan ook weer bij aan de powertrip die de cd soms is. Het is ook die rauwe zang die het geheel een randje geeft zonder al te gemaakt te klinken waardoor ze het hele album lang aan de goede kant van de grens blijven.

Parlotones
Mag een ieder bedanken voor de mooie woorden en omschrijvingen bij sommige nummers, zover was ik namelijk nog niet gekomen, heb deze mooie album vanaf het begin! waar blijft de tijd? Die emotie in de stem van Billy McCarthy vind ik prachtig. Book of James en Juarez vind ik het sterkst.
Maar het is nog steeds een fijne cd om rustig liggend met koptelefoon op te beluisteren.

Na deze album heb ik de band eigenlijk niet verder gevolgd, van het album wat na Rise Ye Sunken Ships komt ken ik Weary Eyes en Walkabout wat nog betere songs zijn dan wat op RYSS te vinden is.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:34 uur

geplaatst: vandaag om 16:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.