Delta Goodrem - Mistaken Identity (2004)

Vond haar vorige album beter.. maar toch best aardig! 3.5

Haar vorige album was inderdaad een stuk beter... ze klink op dit album toch ja wat fragieler maar tog een 4,00

Niet zo goed als haar voorgaande maar verdiend toch zeker een 3.5:
Mooie songs
Iets breekbaardere stem...

Heel mooi album!
Hoewel ik de vorige wel beter vind!

Het is echt een geweldige zangeres, de vrouwelijke Marco Borsato van Australie met haar vele nummer 1 hits daar!

Ja, haar debuutalbum is idd iets beter. Maar hier staan ook weer prachtige nummers met mooie pianopartijen op, zoals The Analyst, Be Strong en Electric Storm. Het duetje met Brian heb ik ook hoog zitten. 4,5*

De vrouwelijke Marco Borsato, met zo'n vergelijking moet je wel oppassen want straks gaan nog mensen denken dat ze eenzelfde fanschare heeft. Op grond van nummer 1 hits kan natuurlijk wel, maar dan zou je bijvoorbeeld Westlife ook de 'Marco-Borsato-in-bandvorm' van Engeland kunnen noemen. Wat Delta doet is iig veel knapper dan Marco, Delta schrijft veel van haar nummers nog tenminste zelf. En heeft gelukkig nog een lange muziekcarrière te gaan..

Ben al een tijd fan van Delta Goodrem, jammer dat ze in Nederland nog niet heel erg bekend staat.
Maar vind dit een erg mooie cd, staan ook nummers op die te maken hebben met de tijd toen ze kanker had.

Erg mooi, 5,0*

Sterk album. Maarja, Delta maakt alleen maar goede albums! 4*

Hoe dit album ooit in mijn collectie terecht is gekomen weet ik niet. Ik kan me niet herrineren dat ik dit album ooit (volledig) afgespeelt heb, maar voor alles moet een eerste keer zijn. In de inlay van het boekje las ik dat ze onder andere teksten schreef met Guy Chambers (Robbie Williams), Gary Barlow (ex Take That) en Cathy Dennis (Kylie Minogue & Britney Spears), in principe zou daar dus een prima album uit moeten kunnen voortvloeien.

Helaas is op dit album nergens enige vorm van durf te besporen. Het is veel van hetzelfde en in elk nummer hoor je wel dat haar piano centraal staat. Dat neemt natuurlijk niet weg dat Delta Goodrem een prima zangeres is, maar het album is wat middle of the road. De nummers blijven niet hangen wat o zo belangerijk is bij popnummers, daarom is het wellicht minder toegankelijk voor het grote publiek; dat is waarschijnlijk ook de reden dat het album de weg naar commercieel succes nooit echt heeft weten te vinden.

De titeltrack ‘Mistaken identity’ is een van de weinige hoogtepunten album die het album kent, mede het feit dat het zo persoonlijk is, raakt het nummer je. Helaas gaan de nummers die volgen compleet aan mij voorbij en dat komt omdat het op veilig is gespeeld, het komt bijna over alsof je naar een EO-artieste aan het luisteren bent, zo zoetjes. Misschien zijn ‘Extraordinary day’, ‘Last night on earth’ en ‘Electric storm’ ook nog wel de moeite waard, de rest niet.

Hoewel dit album qua tekst persoonlijker is dan de voorganger, ‘Innocent eyes’, is het niveau wellicht iets lager dan haar debuutalbum, het stagneert in ieder geval en borduurt iets teveel voort op de vorige plaat. Daar stonden een aantal nummers op dit wat spannender waren en geschikter waren voor meer airplay. Voor de fans zal dit allicht een goed album zijn, maar mij weet het niet in te pakken. Misschien dat ik ‘m ooit nog een keer uit de kast haal, voorlopig in ieder geval niet.

De foto’s in het boekje zijn overigens wel erg mooi. Het “nieuwe” kapsel staat haar goed, wel wat anders dan die lange blonde lokken maar ja, yesterday’s girl is not what you see, it’s a terrible case of mistaken idenity.

Mooie hoes zeg.

4,32* en
nr. 1 in de toplijst van Australië
nr. 3 in de pop toplijst
nr. 3 in de toplijst van de jaren '00
nr. 1 in de toplijst van 2004

Nou, dat is wel erg overdreven. Leuk voor een keertje, daarna gauw vergeten. Weinig toe te voegen aan Angelo.

Persoonlijk vind ik deze juist weer net even beter dat de eerste, met als favoriete tracks Fragile en de bonustrack Disorientated.