Op het oog een veelbelovend album, dat mij echter enigszins teleurstelde.
Het bestaat uit 11 duetten van country- en soulartiesten, en dat leek me wel wat. Maar het klinkt
helaas een beetje mat, en verraste me bijna nergens. Wellicht had met wat meer oog voor de productie het niveau verhoogd kunnen worden. Met een producer zoals Joe Henry bijvoorbeeld?
I Fall to Pieces van Aaron Neville en Trisha Yearwood deed me opveren, en ook Southern Nights (Chet Atkins en Allen Toussaint) kon mijn goedkeuring wegdragen. Verder vond ik de stemmen van Al Green en Lyle Lovett goed bij elkaar passen in Funny How Time Slips Away dat lekker smeuïg klinkt.
Maar bijvoorbeeld Patches (George Jones en B.B.King) waarmee het album afsluit, is spanningsloos, en dat geldt voor meer nummers op dit album, dat wel weer voor een of twee jaar de kast in kan..