Wu-Tang Killa Bees: The Swarm, Volume 1 (1998)

vette Wu-release, vette produkties

Wisselvallig.., wel een paar toppertjes, maar veel net niet net wel. ***½

zeer goed album met klasse rijmwerk en diepgaande teksten en zeker goede beats.

Bastards van Ruthless Bastards heeft dezelfde beat als Pussy Killz van Nas (staat op de bonus disc van God's Son). Weet iemand toevallig wie de beat origineel had?
Verder vind ik Never Again van Remedy (whiteboy van Wu-Tang killabees) en On The Strengt van The Beggaz de 2 mooiste nummers.
Iedereen zou Never Again een keer gehoord moeten hebben. Prachtige tekst en beat

Goed album met hier en daar zeer sterke producties en veelbelovende MC's die alles geven op de mic (dit was ook voor velen de kans om zich te bewijzen).
Favo tracks: And Justice For All, niemand die hier uit de toon valt, ze zijn allemaal aan elkaar gewaagd op deze track die wordt vergezeld door een goeie beat.
Bastards : is echt mijn type track ; de manier waarop ze rappen, die sfeer en die beat...
On The Strength en Cobra Clutch vind ik beide ook erg goede tracks, zou niet kunnen zeggen welk nu de betere van de twee is.
On The Strength is zo'n track à la A Better Tomorrow vind ik persoonlijk en Cobra Clutch een track met een dope beat die Ghostface Killah naar gewoonte ript.
3,5*

Mag wel een halfje bij, erg sterke beats, fijne rappers. Leuke plaat.

Erg saai en eentonig album is dit zeg! Kan me echt totaal niet boeien. Af en toe een losse track oké, maar het album in zijn geheel zal ik niet meer onder oren krijgen.

1,5 ster.

Verbaast me echt dat iemand dit album zo slecht kan vinden...
Het is trouwens verre van saai en eentonig...

Stem verhoogt naar 4.0* , blijft een vet underground album.

Vet album met sterke producties. Vooral het nummer Never Again is een aanrader! Lekkere beat en een schitterende tekst van deze joodse rapper.

4 sterren voor mij

Die track vind ik net het minpunt van deze hele cd....

Hoe zou dat toch komen...

Alles klopt gewoon op deze cd..Beats,productie en afwisseling..

Hmm.. Dit lokt wel een erg politiek incorrecte discussie uit
Ik zeg: Niet happen!

woord!

Bij het zien van deze cover heb ik eigenlijk al meteen geen zin meer om het album te luisteren..

Je kent de Engelse uitspraak over een boek?

Don't judge the cover by it's book?

Voila.

never again

Helaas is deze cd bijna nergens meer te krijgen. Heb dit album vroeger in bezit gehad maar uit uitgeleend en nooit weer terug gezien...

Super relaxte cd dit. Echte Wu nummers vind ik. '97 Mentality, Never Again, Execute Them, Concrete Jungle, Bronx War Stories. Super. Beter dan deel 2.

Maar weer eens uit het stof gehaald dit album...
Toch sterker dan ik dacht. Natuurlijk staan er mindere goeden op maar dit is wel dat lekkere rauwe Wu geluid.
In mijn digitale playlist heb ik een paar tracks gedelete, en een paar toegevoegd, die mijns inziens perfect op dit album kunnen staan:

1. Royal Fam - The Legacy
2. Sunz Of Man & Royal Fam - Concrete Jungle
3. Inspectah Deck ft. La the Darkman, Killarmy & Streetlife - 9th Chamber (van album Uncontrolled Substance)
4. Raekwon, Masta Killa, Inspectah Deck & Streetlife - Execute Them
5. Charli Baltimore & Ghostface - Stand Up (van album Cold As Ice)
6. Killarmy - The Shoot Out (van album Dirty Weaponry)
7. Killarmy, RZA & Meth - And Justice For All
8. Ruthless Bastards - Bastards
9. Onyx, Raekwon, Killa Sin & Meth - The Worst
10. Ghostface - Cobra Clutch
11. Remedy - Never Again
12. Wu-Syndicate - Where Was Heaven
13. Cappadonna & Ghostface - 97 Mentality

Beste track blijft And Justice For All, wat een ruige beat, wat een heerlijke openingsverse van Killa Sin, wat een koninklijke verse van RZA, en dan die leipe freestyle achtige smoked out verse van Meth er achteraan.
9th Chamber heeft ook dat lo-fi underground Wu geluid, briljante beat, briljante track. De verse van Killa Sin op deze track is van een zelden geevenaard niveau.
Stand Up is een van RZA's beste beats allertijden in mijn opinie, halverwege verandert de track naar wilde piano's, vette soul samples erin, het schijnt dat Ghost heeft geprotesteerd toen hij de beat hoorde die RZA aan Charli Baltimore wilde geven, en als compromis is hij zelf ook op de track gesprongen.
De meesterlijke beat van Bastards is later ook gebruikt door Ghostface op de track Ghost-Deini, maar op een of andere manier konden ze voor Supreme Clientele de sample niet gecleared krijgen en kreeg dat nummer alsnog een andere (zwakkere) beat. Hij is op internet wel ergens terug te vinden. Ook op de live dvd van Wu-Tang staat Ghost-Deini met de originele Bastards beat.
De Onyx track is ook uit 1998 en gaat gepaard met een dope, surrealistische video. Lekkere rauwe Wu sound zonder poespas.
Cobra Clutch zou oorspronkelijk ook op Supreme Clientele komen maar uiteindelijke belandde hij alleen op deze verzamelaar.

Over het algemeen lijkt dit in eerste instantie een verzamelaar van Wu-fam en Wu-Tang Clan leftovers, maar terugblikkend moet ik dit hoger inschalen dan ik altijd dacht.
Aantal sterren vind ik lastig dus daar denk ik nog even over na.

Klinkt erg vet, punt kan nog omhoog gaan.

In mijn herinnering was dit een beetje een belachelijk project met anonieme rappers en middelmatige RZA-beats. Moet ik toch op terugkomen; de producties zijn niet van RZA's hogekwaliteitsperiode ('94-'96), maar zijn lekker grimy en rommelig gemixt en hebben allemaal wel iets waardoor je je oren spitst.

De keyboardbeats van RZA's kamp doen denken aan albums Bobby Digital in Stereo, Ironman en Wu-Tang Forever. Die productie-aanpak heeft niet altíjd de meest memorabele resultaten; doordat dezelfde geluiden vaak worden gebruikt worden ze soms eentonig. Toch lukt het door middel van de komische The Swarm-dialoogskits deze plaat om een sfeertje te creëren, onder andere met producties van Mathematics, DJ Devastator, Bolo Gah, The Blaquesmiths, Darkim Be Allah, en one-offs van rappers Inspectah Deck en Remedy.

En die anonieme rappers... het is niet alsof we deze Wu-affiliates de geschiedenisboeken in zullen gaan, maar ze klinken allemaal wel heel hongerig en weten allemaal wel hoe je een microfoon sloopt. En in tegenstelling tot wat je misschien verwacht is er inhoudelijk ook echt wat te genieten, zeker tegen het eind van de plaat. Er staan meerdere onverwachts goeie tracks op, zoals opener Intro / The Legacy, Punishment, Bronx War Stories, Defendant, On the Strength, Where Was Heaven en holocaust-track Never Again.

Neemt niet weg dat de hoogtepunten toch van de usual suspects komen: Execute Them, And Justice for All, Cobra Clutch en '97 Mentality.