Afgelopen weekend gezien, maar bovenal gehoord. Toen speelde hij ''Who Wants Ice Cream'' onder andere (deze past bij het zomerse weer). Het mooiste vond ik een compositie van de vrij jonge pianist van zijn huidige quartet (David Virelles). Een nummer dat helaas (nog) niet gereleased is. Als iemand het ergens al gehoord heeft lees ik het graag. Het was de voorlaatste track van het concert met een hemels einde waarna een staande ovatie volgde.
Je hoort in deze groep mooi het oude jazz geluid terugkomen en toch past het aardig in het nu. Ze klinken redelijk spontaan ondanks het voorgecomposeerde. Er zit een aardige finesse en soepelheid in. Soms wordt het op dit album alleen iets teveel loomheid, er mag soms wat meer pit in, live was dat beter. Mijn favoriete vorm jazz blijft ook nog steeds freejazz.
Soms klinkt het hier ook iets te ouderwets en zelfgenoegzaam. Dat trekt dan een vrij conservatief publiek aan dat graag binnen de verwachtingen/lijntjes gewerkt ziet worden uit het verleden. Het valt gelukkig al met al best mee hier en de plaat krijgt van mij ook een voldoende omdat het een rustbezorgend plaatje is met prima spel.