Ik loop de serie langzaam weer af, een paar flac versies gedownload, en ook een goed aantal vinyls (lang ongebruikt) in de kast.
Sta nog wel achter de review hierboven die ik net na de release gemaakt moet hebben, maar bij de zin 'niet direct wat je kan zeggen goede nummers' wil ik extra de nadruk leggen op
niet direct. Dit is toch wel heerlijke stroboscoop & rookmachine muziek vind ik inmiddels. Bedwelmende smerige acid die teruggrijpt naar '93-'94 ofzo met muziek van Acid Junkies onder andere (dat is overigens verder ruim voor mijn discotijd). Het is verder niet zo dat deze muziek precies daarop lijkt, maar net zoals Burial een deel van zijn muziek vanuit een nostalgie naar raves van vroeger gemaakt heeft (waar hij toen te jong voor was), geeft de muziek op deze EP mij een verlangen naar vroege Chicago acid house feesten of vroege Bunker feesten (Den Haag), waar ik niet bij heb kunnen zijn. Nu heb je af en toe nog wel iets in die trand, maar het zal niet hetzelfde zijn.