Kula Shaker - Peasants, Pigs & Astronauts (1999)

Het debuut werd zeer goed ontvangen en toen kwam deze....... Viel dat tegen voor de dames en heren critici en volgens mij ook vele fans.
Niet voor deze liefhebber. Dit album viel goed in de smaak bij mij en is naar mijn idee te gemakkelijk neergesabeld.
Helaas ws het resultaat dan ook snel een opheffing van Kula Shaker. Heel erg spijtig, want ik had graag meer van ze willen horen.

Probeer het vorig jaar verschenen album van the Jeevas (= de nieuwe band van Crispian Mills) anders eens.

Ik word heel erg blij van deze plaat. Ik heb ook hele goede herinneringen aan het concert in Paradiso (april 99), wat volgens mij ueberhaupt het laatste concert van Kula Shaker in Nederland was. Deze plaat is misschien minder dan K, maar er staan toch echt wel fantastische nummers op. Ik luister er nog steeds graag naar.

Ik vind deze plaat eerlijk gezegd veel beter dan K.

Vind ik eigenlijk ook. Ik snap(te) al die negatieve kritieken niet. Ik vind het een erg fijne plaat.

Hmm, ik dacht dat dat in 013 in Tilburg was, maar kan me vergissen. Dat was overigens een geweldig concert! Deze plaat vind ik overigens ook beter dan K.

Ik kan me natuurlijk ook vergissen. Wanneer was dat concert in 013 dan?

Al net zo fantastisch als z'n voorganger K. Blijft zonde dat KS ter ziele is!! Alhoewel, er schijnt een comeback op komst te zijn!!??

Ja, zie hun website.

Volgens mij was de band zelf niet zo blij met de productie van de plaat. De producer zou het Hair/Jesus-Christ-Superstar-gevoel nogal tot het uiterste hebben gepushd. Het is soms inderdaad bijna de vraag of de plaat nu een eerbetoon aan de sixties was of een parodie (S.O.S., Great Hosannah, etc).
Hoe dan ook ik vind het zelf in ieder geval super, juist door die enorm dikke sixties-laag. Ik kan er om lachen maar vind het ook goed klinken

Ik zou het meer een "Indische" laag noemen. Ik ken zelfs geen groep uit de jaren '60 die muziek maakte met zo'n Indisch laagje.

De comeback heeft inmiddels geresulteerd in de EP 'Revenge of the King'. Deze EP is via I-tunes beschikbaar (en ook gewoon te downloaden). Ik moet zeggen dat het nog niet erg veel indruk op me heeft gemaakt. Nog wat vaker luisteren dus.

Dat ik hier nog niet op gestemd had.... Morgen nog eens goed luisteren (voor het eerst in zeer lange tijd) en dan maar eens stemmen. Kijken of ik hem nog altijd goed vind.

Moet ik ook eens doen, want ik gaf hem wel een heel erg hoge score...

Best wel geniale plaat

Hmm ik heb de eer om de eerste 5* uit te delen voor deze plaat. Na lang twijfelen maar gedaan, aangezien ik dit album zo geweldig vind, elk nummer is een winner wat mij betreft. Ik vind het jammer dat dit album zo vaak afgekraakt wordt, gewoon omwille van dat Indisch laagje. Maar ik kan wel begrijpen dat het veel mensen niet aanstaat, omdat het er wel erg dik op ligt natuurlijk. Voor sommigen is het er net over, voor mij is het net perfect . En dat samen gemixt met britpop en die sixties invloeden, maakt het voor mij een heerlijke combinatie.
Ik leerde Kula Shaker trouwens pas kennen toen ze al drie jaar split waren, dit was het eerste album dat ik leerde kennen (ik kende niet eens een nummer van hen).

Toon, je hebt absoluut gelijk PP en A is beter dan K. Alleen kennen de meeste mensen KS van K en het nummer Hush. Dat geeft een vertekend beeld. Heb je Strangefolk al gehoord.

Het legendarische concert was in Paradiso. Live in a Smoking Paradise is zeker te downloaden en een absolute aanrader.

Ik geef ook een 5

Oh ja, voor een impressie van de nieuwe cd die op 20 augustus uitkomt ga je naar de site van KS www.kulashakermusic.com

Speelde de maand erop nog op Pinkpop, waar ik hun gezien heb.
Speelde toen erg goed.

Geweldig album. Kan me haast niet voorstellen dat ie door de critici slecht is ontvangen. Ga ze volgende week live zien, ben zeer benieuwd...

Inderdaad vreemd dat dit album niet zo goed ontvangen is. Ok... het is niet zo geweldig als "K" dat was. Maar deze doet echt niet veel onder voor dat album hoor. Gewoon weer een enorm lekkere CD. Punt.

4*

Great Hosannah. Inderdaad!
Stiekum toch beter dan zijn voorganger. Wat 'n begin van het nieuwe jaar - voornoemd nummer knalt uit de speakers...

Onterecht onvolprezen tweede album van Britse band. Bij het pronken met indiase filosofie kun je je vraagtekens plaatsen ( of een Spinal Tap-persiflage van maken), maar dit naar Hair neigende werkstuk is hartveroverend.

Grappig om te zien hoe de mening hier (en ook mijn mening) haaks staat op de mening toentertijd van de critici...

Ook nogsteeds een erg goede cd. Niet echt minder dan hun debuut. Muzikaal misschien zelfs wel beter. Al zijn de singles wat minder bekend en succesvol. Heb destijds trouw al hun singles (ep's, mini-albums zelfs) gekocht.
Daarna viel de band uit elkaar en ging de zanger zijn eigen weg.

De wederopstanding wel meegekregen maar niet meegemaakt. Misschien toch maar eens doen.

Ik vind "Shower Your Love on Me" wel wat suggestief

Gewoon een lekkere cd. Geen absolute hoogvlieger. Maar er staan gewoon lekkere rockers op. Niets mis mee. Grijpt een beetje terug op de jaren 60 en flink wat kruiden uit india.Da's pas een understatement zeg he he. Mystical machine gun tja alleen de titel al dat moest een kraker zijn ha. Lekker heftig gezongen. maar ook het eerste nummer en shower your love, sounds of drums, last farwel prima songs. Maar ook een aantal foeilijke nummers. Ook nog live gezien in een tent op pinkpop prima optreden

Mysical Machine Gun is een heerlijk overdreven dramatisch nummer dat ik leuker vind dan de meeste singles van K, op Tattva na

Destijds met name in Groot-Brittannie meegezogen in de Britpop hype en met K hadden de Engelsen een aardig debuut in handen. Met Hey Dude, Knight On the Town en Tattva bleken de mannen maar met name zanger Crispian Mills (enkele) pakkende songs te kunnen schrijven. De semi-intellectuele Indiase componenten die men in de nummers verwerkte konden en kunnen mij gestolen worden. Het moest de band een mystiek laagje meegeven maar de kracht van de band zat hem wat mij betreft in het schrijven van nummers die recht op hun doel afgingen, vlot en met een duidelijke koers. Op dit schijfje staan werkstukjes als Radhe Radhe en Namami, wellicht dat de Oosters spiritueel geïnteresseerde luisteraar hier wat mee kan maar ik haak snel af. Het schijfje ontbeert ook de duidelijke aanpak van het debuut, veel songs klinken stroperig en ontberen simpelweg de 'frisheid' en het rock n' roll gehalte van de eersteling. Dat de heren het nog wel konden bewijst het korte psychedelische, in de late jaren 60 gesitueerde, Last Farewell, een relaxed werkje waar het hammond orgeltje op de achtergrond de nodige sfeer toevoegt. De overige songs komen maar mager op mij over en geven deels ook aan dat Kula Shaker het predikaat aardig en degelijk niet ontstijgt. Dit gevoel zou men bij latere albums bij mij ook niet meer wegnemen.