Veel te weinig aandacht voor deze plaat idd, naar mijn mening in dit echt een indierock/-pop klassieker.
De korte speelduur van de nummers werkt perfect, relatief simpele melodieën en baslijnen worden kort, krachtig en uiterst efficient uitgewerkt en verpakt in gebalde songs (zie barricade voor een mooi voorbeeld van samenspel tussen gitaar en bas). Mede hierdoor is er veel afwisseling, ook is men best creatief en gaan veel nummers een andere richting uit, zonder dat dit afbreuk doet aan het geheel.
Heb deze plaat al heel veel beluisterd en naar mijn mening staat er dus geen enkele vuller op (zelfs Blank Paper vind ik geen vulsel). Enkel Park Dub skip ik wel eens, de rest zit constant op hoog niveau.
Zo'n fijne plaat echt!
Favorieten kiezen is dan ook zeer moeilijk, maar als het moet: Pole Position, Barricade, Burning Paper, Fall into november.