Psychotic Waltz - Bleeding (1996)

Vette cd van een toch wel unieke band... Kortere nummers op deze cd, maar wel erg lekker! Vooral Morbid (die riff.... ) en Bleeding vind ik erg goed. O ja, en niet te vergeten de treurige coupletten van My Grave...

mm, vind eigenlijk maar 1 werkje steengoed

into the everflow

Meest toegankelijke cd van Psychotic Waltz, maar niet minder ingenieus. Mijn persoonlijke favoriet van dit gezelschap.

Deze haalt het in mijn beleving net niet bij Into The Everflow. Faded is een heerlijke opener, die bas in het intro is toch geen kenmerk van de band, maar het past hier uitstekend. De rest is ook niet verkeerd en voorzien van een goed geluid. Wel is jammer dat de nummers weing tijd krijgen en er geen ruimte is voor wat meer uitspattingen en andere creatieve stukken.

Mooi album van de heren van Psychotic Waltz. Inderdaad de meest toegankelijke cd. Korte en pakkende nummers met de hoge kwaltieit die we van ze gewend zijn. Een dikke 5 sterren!! Top!

De heren komen weer bij elkaar! Echter zonder Dan Rock.... Ben heel benieuwd wat dit ons op gaat leveren.

20 maart 2011 in 013, hoop overigens wel op nieuw werk.
Niet dat Deadsoul Tribe niet goed is hoor, maar PW schopt echt kont.

Heb ze vrijdag in A'dam gezien. Viel helaas pas bij het derde nummer in (waarmee de randstad wat mij betreft maar weer eens bewijst een te mijden gebied te zijn ). Enorm genoten van een superstrak optreden. Tijdens het optreden van Nevermore (vond ik niet veel aan) bij de merchandise met de heren Evans, McAlpin en Devon Graves (aka Buddy Lackey) mogen babbelen. Grappig. Ze schijnen bezig te zijn met nieuw plaatwerk, ben benieuwd.

En zo ben je alweer bij de eindstreep. Het is jammer dat Psychotic Waltz niet verder is gekomen dan die vier platen. Waar veel bands na een goede één a twee albums al duidelijk inleveren qua kwaliteit, heb ik de indruk dat de rek er nog lang niet uit was. niet alle ontwikkelingen vind ik hier even prettig, maar Bleeding is een album dat goed te behappen is en elf songs biedt die ook goed los van elkaar te beluisteren zijn. Toch mis ik de thrash van A Social Grace en het excentrieke geluid. Bleeding heeft ook niet de geniale uitspattingen van het oude werk, maar toch verveel ik me er geen seconde mee. Alles is dik in orde, maar tijdens My Grave besef ik me dat ik tijdens deze marathon maar bar weinig dwarsfluit gehoord heb. De laatste twee songs doen me overigens wel niet zoveel. Al met al een ongelooflijk gave band, waarbij ik me toch flink achter de oren krab omdat ik er zo lang niks mee gedaan heb.


Eindstand:
1. A Social Grace
2. Into The Everflow
3. Bleeding
4. Mosquito

Gemiddeld: 4,63


1. Psychotic Waltz (4,63)
2. Primordial (4,19)
3. Stratovarius (3,87)
4. Helloween (3,67)
5. Iced Earth (3,25)
6. Sonata Arctica (2,44)

Ik ga gek doen en stellen dat Bleeding mijn favoriete album van de band is en een nagenoeg perfect album. De meer grungy jaren '90 sound van Mosquito is niet compleet weg, maar het is opgegaan in een grotere sound waarbij oud en nieuw gecombineerd worden en een nieuwe stap maken. Meer metal, meer prog, meer melodie en bovenal nog beter schrijfwerk. Het eerste album waarbij ik alle songs goed vind. Ook blij dat de dwarsfluit op enkele tracks weer terug is, die geeft toch net een wat specialere insteek in de songs.

Ik heb A Social Grace wel een half puntje lager gegeven uiteindelijk. Ik merk dat ik dat album zeer intrigerend vind, maar het niet snel voor mijn plezier op zal zetten, omdat ik de muziek daarvoor net wat te grillig vind. De iets gestroomlijndere sound van Into The Everflow en Bleeding spreekt me dan toch verreweg het meeste aan. Need en My Grave zijn in ieder geval absolute favorieten, maar ik zou met gemak iedere song nogmaals aan kunnen zetten.

Voorlopige tussenstand:
1. Bleeding 5*
2. Into The Everflow 4.5*
3. A Social Grace 4*
4. Mosquito 3.5*

Gemiddeld: 4,25

Gemiddeldes:
1. Sonata Arctica 4,33*
2. Primordial 4,25*
3. Psychotic Waltz 4,25*
4. Stratovarius 4*
5. Helloween 3,9*
6. Iced Earth 3,81*

de gitaarsolo's mensen, de gitaarsolo's....

De gitaarsolo's zijn werkelijk subliem inderdaad!

Op zich een aardig plaatje maar de prog is ver te zoeken vaak. Veel midtempo songs met prima melodieën maar echt bijzonder kan ik dit rockalbum niet noemen.

Of toch wel. Mindset is key.