Nogal een vervelend album. Het schijnt dat het vocale werk bij Liquid Spirits voornamelijk wordt verzorgd door achtergrondzangers en -zangeressen en dat is te horen. Ze klinken anoniem en totaal niet charismatisch, net als de muziek. Dat is van die heel flauwe, heel gladde popfunk, waarin eigenlijk geen funk meer inzit. Hoe leg ik dat uit? Het is net zoiets als homeopathie, er zit nog 1% funk-extract ergens in of zo, maar dat is dus zo verdund dat het meer de suggestie is, dan dat het echt aanwezig is. Zoiets. Afijn, je kunt gewoon horen dat ze de mosterd bij Stevie Wonder hebben gehaald, en dan niet eens de juiste mosterd. En 'Higher Ground' is helaas geen cover. Het is niet zozeer slecht, het is een prima album in het genre anoniem klinkende funkpop, maar het is gewoon zo zaaddodend saai. De enige lichtpuntjes zijn de bijdrages van Leon Ware en zeker van Phonte. Phonte is gewoon een sterke mc en de achtergrondmuziek past zowaar nog wel aardig bij z'n stem. Zoek dat nummer maar op op youtube en dan kun je de cd laten liggen.