U-Turn is zo'n film waar grootse melodieen uiteraard niet wenselijk zijn. Stone wilde een western gevoel, maar dan anders. Morricone mocht het doen en wat we krijgen is een van de meest experimentele and meest interressante scores uit zijn carriere. Als luister-ervaring kan het iets anders liggen, maar dat nu even terzijde. Het geluid voor de score is zo'n breed en gevarieerd; van atonale klanken, elektrische gitaren, naar post-modern technieken om uit te komen bij een tikje jazz. En hiermee nog geen een alles aangegeven. Mijn gevoel zegt mij dat Morricone het verschil kan maken of het vooral allemaal humoristisch over komt of serieus. Want de broerige sfeer van de film zelf al is muzikaal nog zo aangedikt met soms verdomd leuke korte muzikale statements. De representatie van de score op deze cd, beslaat enkel de langere tracks. Echter de meest leuke zijn de vele hele korte stukjes score, die altijd de nadruk ergens op leggen. Neem de steeds terugkerende nagalmende gitaar terwijl hoofdkarakter Bobby steeds meer gekken tegen komt, die vaak ook nog hun eigen behandeling krijgen van de componist. Die werken verbazingwekkend goed en meen zelfs dat deze gedurende zowat gedurende de gehele film de film perfect hadden kunnen dienen. Dat neemt niet weg dat het langere materiaal niet in ieder geval zeer aardig werkt. In de film een van de meest briljante scores, op cd in luisterbaar kwaliteit wel wat minder. 4 sterren