Altijd fijn als The Tragically Hip met een nieuw album komt aanzetten. Al was het de laatste jaren soms spannend: The Hip heeft vooralsnog nog geen enkele écht slechte plaat gemaakt maar het niveau was soms niet hoger dan 'gewoon goed' of 'erg degelijk'. Waar an sich niets mis mee is natuurlijk.
En, nee: 'Now for Plan A' werd géén meesterwerk. Maar wel een heel erg lekker album met vintage hip: pretentieloze goede rockers, enkel midtempo songs... en een goede overall sound. Bij voorganger We Are The Same' schreef ik nog 'het gebeurt niet'. Wel op 'Now For Plan A' gebeurt het wél! Oef!
De niet geheel geslaagde poging om zich folkrock eigen te maken op het vorige album wordt dus
niet overgedaan en daar ben ik niet rouwig om. Nee, er wordt opnieuw aangeknoopt bij de sound van 'World Container' en pakweg 'Phantom Power'. En zo werd 'Now For Plan A' een Hip-plaat zoals ik ze graag heb...
Erg blij met opener '
At Transformation', '
The Lookahead' en zeer zeker '
We Want To Be It' ! Genieten van het heerlijke '
Streets Ahead' en '
The Modern Spirit', songs waarbij je dat ouderwets goede en lekkere Hip geluid ten volle kunt genieten. Maar dat geldt eigenlijk ook voor het merendeel van de songs op dit album.
"
Nothing sure of everything", nothing sure of everything"... De lekker lome trage op akoestische en subtiele elektrische gitaren gedreven titelnummer, '
Now for Plan A', dus, is majestueus naar mijn bescheiden mening.
'
Done and Done' vind ik persoonlijk erg flauw, maar dat kan ook omdat het in schril contrast staat met wat erop volgt: de prachtige afsluiter '
Goodnight Attawapiskat' !!! En Downie die alle registers opentrekt....
The hip opent hun Plan A met een toppertje - '
At Transformation' om met een absolute klassenbak-nummer te besluiten... Een album met slechts één klein dipje, en dat bevindt zich wat mij betreft dus bij '
Done and Done'... Schoonheidsfoutje...
Het plan A van The Hip haalt nét het niveau niet van 'World Container' dat ik toch nog net een tikkeltje beter vindt. Maar veel schilt het echt niet! Want, dames en heren, jongens en meisjes, dit is een bijzonder goed werkstukje van Gordon Downie en de zijnen, laat dat duidelijk zijn!
Een overtuigde 4 met potentieel om toch aan die 4,5 van 'World Container' te reiken... Eigenlijk een 4,3