4 sterren voor dit toch wat onevenwichtige en zelfs slordige album, waar eigenlijk maar een paar kunstjes op staan. 13 en 14 zijn bijvoorbeeld herhalingen van 1 en 3; alleen teksten en dub-effecten zijn veranderd.
En toch: zou ik een reggae-NUMMERS top 10 maken dan werden ´Best Dressed Chicken´ en ´Poison Flour´ misschien wel mijn 1 en 2. Laatste werd nog even meegenomen door Massive Attack op hun bejubelde Mezzanine.
Voor wie wil proberen: luister gewoon de eerste 10 seconden van het openingsnummer. Het begint alsof de tape te laat is aangezet, de eerste maat wordt half overgeslagen, maar als de beat begint wordt de essentie van een heel genre onovertroffen neergezet. Een van de weinige nummers die ik wel meerdere keren achter elkaar kan horen.