Erg sterke plaat van Johnston, en wellicht wel zijn sterkste, inderdaad. Een aantal prachtige nummers (met natuurlijk de glansrol voor 'True Love Will Find You in the End'), alhoewel het einde wat mij betreft weggelaten mocht worden. Hiermee dan de laatste twee tracks, waar ineens een groep mensen opduikt die massaal een koor vormen, waarmee de zojuist verworven persoonlijke band totaal teniet wordt gedaan. Waar eerst Daniel direct en alleen zichzelf bloot gaf, doen die laatste twee nummers hier haast aan af.
Daarom heb ik ze maar uit mijn muziekbibliotheek verwijderd, en doe ik alsof het album na het - overigens ook prachtige - 'Careless Soul' is afgelopen.