Een plaat waar ik niets mee kan. Er zitten zeker Avant-Garde stukken tussen, maar slecht en flauw gedaan. De openingstrack Our song klinkt alsof er iemand op het toilet zit te schijten terwijl er ook boeren worden gelaten, het heeft niets met avant-garde te maken maar klinkt wat smerig in de oren.
Er zitten een paar liedjes tussen die niet goed genoeg waren voor een regulier PF album, maar dan wel weer aardig zijn.
De grootheidswaanzin en gekte die Roger Waters vanaf The Wall binnen Pink Floyd begon te kenmerken stak hier al de kop op, met het verschil dat het op 'the body' niet tot fantastisch muziek leidt.