The Armoury Show - Waiting for the Floods (1985)

Schitterend album van Richard Jobson (leadzanger bij de Skids) en zijn maten.

Jammer dat ze door gebrek aan succes maar een elpee hebben gemaakt. Allemaal ijzersterke songs. Helaas is John McGeoch al overleden. Ik dacht altijd dat hij geinspireerd was door The Edge, nu blijkt het precies andersom te zijn.

Dat wist ik helemaal niet van John Mcgeoch ...
Hij deed ook schitterend gitaarwerk op Juju van Siouxsie & the Banshees, en op Magazine-platen.

Ook Johnny Marr van de Smiths en Johny Greenwood van Radiohead zijn zwaar beinvloed door hem.

Jobsons eerdere band, de Skids treden nu ook weer op zonder natuurlijk Stuart Adamson op, die triester aan zijn eind kwam. Maar dat is een ander verhaal bij een andere band.

Wat een prachtig album is dit, met vooral het titelnummer als eenzaam hoogtepunt. Jammer dat deze muziek relatief zo onbekend is.
Wat lees ik nu, is Mcgeogh reeds ter ziele? Stuart Adamson (Big Country) ook al, dat gaat lekker zo....
Zag onlangs de zanger Jobson van AS in een tv programma, een soort engelse Rijdende Rechter of zoiets, pijnlijk om te zien hoe een jeugdheld een gewoon mens blijkt te zijn...

Maar wat een muziek, te weinig eer en aandacht op deze site!

Ik weet nog dat toen het album uitkwam de recensies niet erg enthousiast waren. Te hoge verwachtingen na het Castles in Spain. ...Bullshit, geweldig album, blijkt nu nog steeds tig jaren verder. Maar je hebt gelijk ik bekijk de vids uit jaren 80 wel van de heren.

Tja we worden allemaal ouder, maar sommige muziek is net als wijn.

Mooie (wave?) plaat! Eigenlijk veel te onbekend!

Fijn album van band die helaas, helaas te vroeg ermee kapte - met oa. multi-talent Jobson, Doyle en the late, great McGeoch - boy could he play guitar.

Dit album kwam na de poëzie-lp's, de clubactiviteiten in het kader van Cabaret Futura en de samenwerking met Virginia Astley.

Jobbo, ooit verdienstelijk als spits (gezien zijn lengte niet zo gek), ging vervolgens nog presenteren, toneelstukken schrijven en regisseren. Onbegrijpelijk dat je dit altijd zo regelmatig tegenkomt voor een paar euro, ondergewaardeerd idd. De andere spin-off van The Skids, Big Country, had daarentegen niet te klagen over waardering.

Weet iemand of deze ooit op cd is uitgekomen?

Ik heb 'm wel, maar volgens mij "out of print". Gezien de geringe belangstelling voor dit album, zal dat ook wel zo blijven, tenzij Jobson iets onderneemt. Via oud bandleden is Author! Author! van het eveneens Schotse Scars wel op CD verschenen twee jaar terug.

Jaja, die heb ik. Nu deze nog

Dan moet je flink zoeken, via de retail lukt het iig niet meer. Dus e-bay/marktplaats napluizen. Maar het was natuurlijk geen millionseller dus je zult hem niet vaak tegenkomen vrees ik.

Indeed, cd-release (UK) was van 2001 en gaat nu voor veel (> 40 GBP); zoals al eerder gezegd is vinyl vaak a bargain, vanaf een paar luttele euro's

Misschien eens een vinylist aanspreken die digitaaltjes kan bakken?

Prachtige lp, hoewel de 12";s veel mooier klinken, veel meer dynamiek met fijne b-kantjes. Hoewel Jobson het toen niet wilde horen of toegeven heeft dit toch ook wel wat weg van the Crossing maar dat zullen wel de schots/keltische invloeden zijn.
En koop gewoon een platenspeler.

Hier draait al weer een aantal jaren een platenspeler; ik doelde meer op mede-wavers die alleen zilveren schijfjes en/of mp3's draaien en zo dit album moeten ontberen (of fiks in de buidel tasten).

Gek eigenlijk dat Big country en vooral U2 begin jaren zo succesvol waren en de Armoury show niet.Is toch niks minder.

Castles In Spain: 3x; We Can Be Brave Again: 3x; Glory Of Love: 3 x; New York City, een later uitgebrachte single, zelfs 4x. Zoveel versies van dezelfde songs op een album is natuurlijk overkill, ook al is het een dubbelalbum. Maar ik heb er geen moeite mee. Ik ben veel te blij met deze cd heruitgave door Cherry Red Records. Nu kan de kapot gedraaide LP, die al op verschillende plaatsen bleef hangen, eindelijk voorgoed in de kast begraven worden.

Goed nieuws dat ie weer verkrijgbaar is,ga ik zeker werk van maken.

Cherry Red is ongeveer zowat de hele Wave/Postpunk langs aan het fietsen en dat leidt tot leuke releases zoals deze, maar ook Girls at Our Best - Pleasure (1981) en The Passage - Pindrop (1980)

Ze releasen dan het oorspronkelijke album, mét singles en - in sommige gevallen - de bijbehorende Peel-sessie. Bestellen bij Amazon (UK) heb je 'em voor ca 13 euro in huis.

Hier draait al enige tijd de lp - en die is goed te vinden, voor een schappelijke prijs.
McGeogh is inmiddels legendarisch en Jobson (ooit spits bij een Schotse tweededivisieclub) is later succesvol documentaire-filmer geworden.

Ik ben toch wel heel blij met de 2 disc remaster uit 2013. Naast het reguliere album, b kanten en de 12" versies uit die tijd staan er ook nog wat nummers uit 1987 op de 2de cd. Er kwam helaas nooit een opvolger voor dit album maar de band bracht nog wel 2 singles uit in 1987. New York City die staat er keurig op ( incluis b kant Whirlwind en de nodige remixes) maar de andere single uit '87 Love in Anger ontbreekt vreemd genoeg. Helemaal apart is dat de b kant van die single Tender is the Night dan weer wel op deze cd te vinden is.

Viel achteraf nog niet mee maar nu dan toch eindelijk in huis.......ook veel te lang geleden dat ik deze nog gehoord heb..

Typische jaren 80 geluid, zoals flarden Simple Minds en Big Country. En inderdaad niet de erkenning gehad die het zou verdienen. Lekkere plaat.