Linton Kwesi Johnson - Bass Culture (1980)

Ik vind de reggae-dub van Linton erg goed. Bengt me in een erg chille mood. 4*

Mij ook en hij heeft ook nog wat te melden!

Inderdaad, zoals in het tweede nummer.

Ja, het waren boze tijden in engeland toen. Met de rellen in brixton (londen) als absoluut diepte punt

hij heeft nog wat te melden ook? LKW is begonnen als een poeet. Street 66 is voor mij een van de beste nummers. bam, bam , bam, a knocking on the door.
de donkere, wijze stem en de geweldige slome ritmes, af en toe een versnelling. gitaartje erbij.
en uiteraard Inglan is a bitch.

Die stem die doet t hem wel. Je voelt je bijna verplicht te blijven luisteren wat hij nu weer te melden heeft. Erg slome reggae dit met een politieke boodschap waar je U tegen zegt.

Street 66 en Inglan is a Bitch zijn in ieder geval al dope. de rest maar is luisteren .

Gisteren deze sublieme plaat, na jaren, weer eens opgezet.
LKJ, Jamaicaanse activist die zich voornamelijk in Londen thuis hield.
Hij slingert met zijn donkere monotone stem zijn liederen poetisch de wereld in.
Ik heb hier een leuk stapeltje albums liggen die we weer eens gaan beluisteren.
Bass Culture hoort echt bij je reggae-opvoeding.
Hoogtepunten zijn Street 66, Reggae Sounds (heelijke dub-track) en het hitgevoelige
Loraine.
Nu het zonnetje weer tevoorschijn komt een aanrader voor iedereen die reggae afdoen als eenzijdige muziek

Leuk kort Reggae albumpje . Raar dat het zo onbekend is. 3,5*

Ik weet het niet zo met Linton Kwesi Johnson. Het komt allemaal erg lomp op me over. Meer praten en de band zelf spreekt me jammer genoeg ook niet echt aan. Van het poetische en politiek getinte is me eerlijk gezegd niet heel veel opgevallen, behalve dan dat er problemen zijn in Engeland.

Probeer deze eens....zeer politiek gericht album

Linton Kwesi Johnson - Dread Beat An' Blood (1978)

Overdreven vrolijke dubs met teksten die hier en daar ofwel naar het flauwe neigen (vooral Inglan Is A Bitch), ofwel erg repetitieve refreintjes bevatten, op het hinderlijke af (Loraine, Di Black Petty Booshwah, wederom Inglan Is A Bitch).
Alleen Street 66 is echt een goed, spannend, sfeervol nummer.

Een klassieker in zijn eigen recht. Johnson geeft op dit Bass Culture zijn kleur aan de reggae met diens relaxte rijmelarij, jazzy avantgardistische reggae welhaast. Met Inglan is a Bitch en Loraine als de 2 bekendste -bij mij dan. De hoes is eenvoudig maar sprekend.

When ever it rains i tink of you. You cheeky little fellow.