Je kent ze wel, muzikanten die je helemaal stil krijgen met alleen hun stem. My Morning Jacket frontman Jim James, is zo iemand. Hij heeft gouden stembanden, en zijn stem herken je direct. Zo ook tijdens de eerste, verstilde minuten van zijn solodebuut Regions Of Light And Sound Of God, met het nummer 'State Of The Art'. De toon is gezet.
Het is niet voor het eerst dat de 34-jarige James iets buiten My Morning Jacket om doet. Zo maakte hij in 2009 een plaat met de superband Monsters Of Folk, die naast James uit M. Ward, Will Johnson en Conor Oberst (Bright Eyes) bestond. In datzelfde jaar bracht hij een George Harrison Tribute EP uit, met alleen maar nummers van - jawel - George Harrisson. Grote verschil met zijn andere projecten (buiten My Morning Jacket om) is dat hij op Regions Of Light And Sound Of God niet alleen kaal en ingetogen, maar ook rijk aangeklede liedjes laat horen.
Er komen veel blazers, strijkers en synthesizers voorbij, die James voor het grootste gedeelte ook zelf inspeelde. Daarnaast steekt Regions Of Light And Sound Of God als plaat knap in elkaar. We horen veel abrupte en mooie overgangen (van het knisperen van een open haard tot synthesizers die het ene nummer met het andere verbinden). 'I Didn't Know Til Now' vat dit alles goed samen. Het nummer luistert eenvoudig weg, verandert haast ongemerkt een aantal keer van vorm, en bevat een heel scala aan instrumenten. Haaks hiertegenover staat 'A New Life'. Een folksong waarvan de Fleet Foxes gewenst zouden hebben dat ze het zelf geschreven hadden.
Toch wordt de plaat nergens zo spannend als het My Morning Jacket materiaal. Maar dat hoeft ook niet. Het is een echte 'laid back' plaat. Een heuse groeiplaat bovendien. Veel nummers klinken op het eerste gehoor als blauwdrukken voor een fantastisch plaat. Maar na een luisterbeurt of zes is Regions Of Light And Sound Of God dat gewoon ook. Een meer dan geslaagd solo-debuut.
van:
Review: Jim James - Regions...