Aardige LP, edoch niks bijzonders.
Licht psychedelische, typische US rock waar de markt in 1968/1969 in grote getallen mee werd bestookt. Dat is echter geen punt, want mag er graag naar luisteren. Ik zeg altijd maar zo: Liever 10 psychpop, niks aan de hand platen dan 1 Pluto op het Dawn label (die ik een tijd geleden heb verkocht en nooit echt spijt van heb gehad).
Wat we te horen krijgen is een soort vreemde gooi naar progressieve rock. Iets wat we in de US weinig tegen komen, dat was toch echt iets wat in de UK werd gebrouwen. Af en toe neigt het wat naar jazzy progressies, die niet helemaal lekker uit de verf komen of niet worden doorgezet. Verder is de instrumentatie volledig 'psych', af en toe wat piano's of klavecimbels, springende en prikkende gitaren. Maar allemaal een beetje onder het oppervlak. Dan krijg je op de koop toe ook nog eens een zanger die een klein beetje als een schaap klinkt. Niet echt storen, maar dat lichte gemekker kan je zo tegen het einde van kant B (ik ga er vanuit dat dit nooit op CD is heruitgegeven) tegen gaan staan.