Brian Eno - Ambient 4 (1982)

Nog geen berichten bij On Land van Brian Eno. Ouch.
Als bijna geen andere plaat is deze in staat om allerlei (en wrsch voor iedereen verschillende) associaties op te roepen. Daar waar music for airports het vooral van de functionele monotonie moet hebben schilderen de klanken van deze plaat een gedetailleerd en veelzijdig landschap.
Ik vind ze nu allebei geweldig maar destijds vond ik alleen deze leuk en vond ik MFA zelfs afschuwelijk. Misschien is dit dus wel een goede ambient instap plaat.

Wat een wonderbaarlijk mooie ambient plaat. Laatste 3 nummers zijn fenomenaal en 5 sterren waard voor mij. Ik verhoog gelijk van 4 sterren naar 4,5*!

Ik ben het alles behalve eens met Hans Heintz. Ik denk dat het juist andersom is. Deze plaat is hartstikke duister, het begint duister en en komt geen moment verlichting. Ik denk dat het voor iemand die voor het eerst ambient luistert een TE donkere plaat is, daarom zou ik Ambient 1 [Music for Airports] aanraden.

Tevens vind ik deze plaat veel eentoniger dan Ambient 1. De hele plaat heb je een benauwend gevoel. Waar ik het wel mee eens ben uiteraard is dat Hans Heintz zegt dat deze plaat een gedetailleerd en veelzijdig landschap laat zien [voelen].

Mijn gevoel bij de plaat is dat je begint [Lizard Point] in een duistere grot waar je af en toe wat druppels hoort vallen. Daarna vind je de uitgang en kom je op een door oorlog verwoest landschap terecht. De beklemende sfeer komt doordat er enorm veel mensen gesneuveld zijn, en je hebt het gevoel dat er van alles om je heen zweeft, alleen het is niet tastbaar.

Het is mij als Ambient liefhebber TE duister, het had voor mij echt afgeweest als je bij de laatste nummers bij een dorp zou aan komen waar nog leven is. Nu is het een verhaal zonder goede afloop. Is niet erg, maar door de beklemmende sfeer snak je naar lucht. Het is zeker niet slecht (het is Ambient in de puurste vorm van het woord) Maar mijn hand zal veel eerder naar Ambient 1 [Music for Airports] grijpen, omdat daar naar mijn mening meer variatie in zit.

Ik weet nog goed het moment dat ik deze plaat voor de eerste keer opzette. De goedkope boxjes aan de wand konden de zware trillingen niet aan en begonnen onrustbarend te zoemen, na twee minuten riep mijn vader dat dit geen muziek was, "je kon net zo goed de ramen open zetten", binnen de kortste keren was het hele gezin in rep en roer, iedereen had er een mening over en niemand vond het mooi. Behalve ik, de volgende jaren ging ik zelf ook eindeloos prutsen met vertraagde bandopnamen en rare geluidseffecten en On Land bleef het beluisteren waard. Veel van de geluiden op deze plaat zijn trouwens gerecycled van eerdere Eno-opnamen.
Een boeiende plaat van een echt genie.

'82 zie ik, draai 'm dus al 30 jaar.
idd duister en somber, medicijn voor de geest.

Dit deel uit de Ambientreeks vind ik toch beduidend minder. Het is wel interessant dat Eno niet alleen muziekinstrumenten gebruikt, ook andere objecten en geluiden, maar de composities zijn aan de saaie kant. 'Lantern Marsh' heeft bijvoorbeeld wel een mooie, dreigende sfeer, maar ik kan niet zo goed invulling geven aan wat ik er nu concreet mee moet. De klanken op dit album passeren me, maar nemen me niet mee.

Met Ambient 1 het beste wat ik tot nu toe van Eno op ambientvlak heb gehoord (en dat is alles tot en met Apollo uit '83 en wat losse albums daarna). Inderdaad duister zoals sommigen al aangegeven, maar ik vind het niet benauwend. Laatste album van Boards of Canada heeft hier ook wel wat van weg, vind ik.

Ik heb deze op elpee aangeschaft (NL eerste persing op Editions EG label). Prima muziek, maar ik heb nog nooit zo veel ruis gehoord op een elpee! Met name op de eerste 2 nummers is het echt storend.

Is die ruis bedoeld als onderdeel van de muziek, of moet ik op zoek naar een andere persing?

Ik had dezelfde persing als jij, en die ruis, tja het hoort er gewoon bij, ben ik bang. Dat krijg je als je eindeloos analoge banden vertraagt en overdubt.

Eén van de mooiste CD's die ik ken. Hierop staat ook ruis en dat zou ik niet willen missen. Duister, gedachtenvormend. Voor mij is het meer dan muziek, eigenlijk beleving. Een reis. Prachtig dit

Vooralsnog het beste album dat ik van Brian Eno ken. Heerlijk dreigende soundscapes vol met mysterieuze bijklanken. De titel- On Land- is goed gekozen. In tegenstelling tot de open klanken van Ambient 1, klinken deze composities massief, koud en bedrukkend. Qua beeldvorming lijkt dit de soundtrack te zijn voor grotten, woestijnen in de nacht en steengroeves. Prachtige muziek die ik vaak opzet; bijvoorbeeld tijdens het lezen van een goed boek.