Icehouse-Measure for Measure. De absoluut fraaie plaat, lp en cd hier, waarbij de cd xtra tracks heeft ja, van Icehouse. Ken de band al sedert het debuut. Daar moest alles nog een goede pasvorm krijgen. Hier dan een volledig uitgekristalliseerde sound welke zo typisch, dus herkenbaar, Icehouse is. Hun absoluut grootste moment kwam hierna met Man of Colours en knaller Crazy. Maar deze was, is het voor mij. Sterke, zo niet hele sterke nummers, prachtige melodieën en deels mooie teksten. Jazeker, toch wel. De productie duidelijk op niveau hoor, maar ja, we luisteren met de oren van het nu-tijdperk en dat scheelt ja, zeker. No promises meteen de hit hier, machtig nummer nog altijd. En dan lees ik hierboven ergens een mindere Bowie en/of Ferry, nou correct me maar Bowie was in zijn, noem het commerciële jaren, muzikaal de weg behoorlijk kwijt hoor dus die mening deel ik absoluut niet, neen. Luister voor de aardigheid eens naar Iva Davies's versie van Heroes en dan ik geloof the Athens mix. Bedoel maar, zo gaaf ja. Ook deze weer de tand des tijds meer dan goed doorstaan ja. En ja, draai hem nog geregeld hier
En dan ff mijmeren over toen ja, lang geleden inmiddels, mooie jaren waren dat met mooie muziek.