Excuse moi, meer dan een zeer aardige plaat, m.i. Loyd Cole, wellicht het gitaarsoundje soms, denk meer aan iets à la Deacon Blue. Wie dem auch sei, het nummer Honey be Good hoorde ik juist weer voorbij komen. Daarbij had ik toen hetzelfde gevoel als bij Deacon's Dignity. Geweldige melodie, fijn gitaarsoudje, goed gezongen, piano erbij, commercieel maar verantwoord, ja, en dus nu weer, wat een nummer ja. Hemels yes. Cherry Red heeft idd de cd uitgebracht op heuse 2 cd alweer jaren terug. Staat gelukkig hier. Helaas nog geen vinyl re-release hierva, dat zou pas fraai zijn. Verder ook een sfeervolle melodieuze plaat, richting mainstream maar met net genoeg eigen geluid om het niet te mainstream te maken. Waar ze gebleven zijn, no idea. Maar dit was een parel en is het nog. Ga de cd nog maar eens opzetten geen weer buiten.