Sacred Reich, zelf beïnvloedt door de Bay-Area thrash scene van midden jaren 80, zal op zijn beurt ook weer bands geïnspireerd hebben.
De wat droge en blaffende manier van zingen van zanger Phil Rind lijkt wel navolging te genieten bij Tommy Victor en Robb Flynn, respectievelijk zangers van Prong en Machine Head.
Met het debuut; Ignorance wist de band zich al wel een plek eigen te maken in het muzikale landschap van destijds. Een degelijke schijf, echter het songmateriaal speelt zich vaak af in de hoogste versnelling, op den duur vind ik dat wat vermoeiend overkomen.
Met The American Way zetten de heren een stap zijwaarts, het is 1990 en het tempo wordt hier en daar een tandje teruggeschroefd, ten faveure van meer 'groove'.
Een dergelijke invalshoek gaat de band goed af, hoewel toegegeven; het speelse en furieuze is er dan ook wat vanaf.
Toch weet de band uit Arizona genoeg variatie en breaks in te bouwen om te spreken van een goede schijf. Hier en daar een versnelling, een kolkende geluidseruptie of een plaat afsluiten met een hevig funkende track, de heren waren van meer markten thuis.
The American Way is een prima album, het commerciële succes bleef alleen uit. Wellicht was de tijd er nog niet rijp genoeg voor, enkele jaren later zouden bands met een vergelijkbare signatuur (afgemeten riffs, ''groovende'' stukken, en cleane/vuige vocalen) de vruchten plukken van het muzikale klimaat destijds.