My Morning Jacket - The Tennessee Fire (1999)

Ik was afgelopen weekend in Antwerpen. We namen een kijkje in de Wonder Bar (die ook het Wonder Festival organiseren). Daar stond in een hoekje een jongen met een electrische gitaar. Geen idee wie het was -wel een Belg in ieder geval- maar het was indrukwekkend hoe hij daar voor een handjevol mensen zn liedjes speelde. Op het laatst deed ie nog enkele covers waaronder 'I will be there when you die'. En ik kon er maar niet op komen van wie dat nou ook weer was (ja, dat had ie vast wel genoemd, maar mijn Vlaams is niet zo best). Gek wordt je daar van, ik dacht toen dat het misschien van Wilco was. Maar nee, thuis direct even opgezocht en het was dus My Morning Jacket. Briljant nummer! Ook in de uitvoering van die onbekende Belg.

Ik weet nog niet echt wat ik met deze plaat aan moet.

Ik vind 'm goed. Heerlijk dromerige nummers. Maar het is een allergaartje van stijlen en dat ontkracht het geheel weer. Misschien dat het kwartje nog een keer valt.

3.5*

I Will be there when You Die...Buitencategorie song. Prachtig, hemelse zang van James, ingetogen gearrangeerd, hemelse galm....
eerste volwaardig album van 1 mijner favorieten. Daarom extra kritisch luisteren. Een plaat met een bijzonder typische sfeer. Wat onvast, ongemakkelijk maar o zo intiem. een monumentale aanzet als het ware. Heel veel krachtige songs.
Het afsluitende -titelloze- instrumentaaltje is vervreemdend en vervat de plaat in enkele minuten.

Nu ik mij weer eens verdiep in mijn collectie van My Morning Jacket valt het mij op dat deze band al een hele evolutie heeft doorgemaakt. In het begin werd deze evolutie door mij toegejuicht, maar deze dagen verkies ik meestal de cd's die voor "Z" kwamen. Waarom eigenlijk want ik vind "Z" ook een heel goede cd? Ik weet het niet zeker, maar deze cd en zijn 2 opvolgers raken mij meer dan "Z". Het klinkt misschien wat minder verfijnd, maar wel warmer en authentieker. En dat maakt op dit moment het verschil voor mij.

Ik ben een beetje een MMJ-revival aan het meemaken (adhv Okonokos) . Deze plaat hoorde ik voor het eerst op de luisterpaal van de cdwinkel. Erg indrukwekkend, vooral The Bear maakte indruk. Na een aantal jaar, en inderdaad een hele evolutie van de band, en mijzelf, blijft de plaat indruk maken.

4*

Er staat een foutje in de lijst, nummer 13 is namelijk niet "Be My Car" maar wel "By My Car"

Rechts bovenaan kun je corrigeren.

handig , hierbij is de verbetering verstuurd

Tegenvallend na de eerste luisterbeurt en voor mij een heel verschil met At Dawn die ik geweldig vind. 3.0 voorlopig

De mooiste van My Morning Jacket: donker, intens, puur, goudeerlijk en lo-fi. 4,5*

Hoewel een prima album kon At Dawn mij al minder bekoren. It Still Moves had prachtige rocksongs als Masterplan en One Big Holiday, maar is in zijn geheel niet heel sterk. Bij Z ben ik afgehaakt.

Antwerpen: prachtige stad, nietwaar.

Op de hoes, tussen de liner notes, staat het citaat uit Jakob's Ladder dat ook in Rabbit In Your Headlights van UNKLE wordt gesampled:

"If you're frightened of dying, and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. If you've made your peace, then the devils are really angels, freeing you from the Earth."

Een beklemmende spontaniteit die nooit meer is overtroffen in latere albums. Goede nachtmuziek, ook.

Kippenvel!

Ongelooflijk!!
Dit album al vanaf 2000 in bezit, één of twee maal (niet aandachtig) gedraaid en toen diep weggelegd in de kast. Vond het maar matig.
Deze week weer eens opgezet, en hij komt de speler niet meer uit.
Wat een wereldplaat!!
Bijna 10 jaar van m'n leven weggegooid, door dit schijfje destijds niet wat meer luisterbeurten te geven.

Ga de komende tijd nog maar eens wat dieper graven in mijn collectie, om te zien of d'r nog meer pareltjes tussen zitten.
Ik heb daar twee maanden terug ook al The Nightly Disease van Madrugada opnieuw ontdekt.

Ik heb ze in 2000 zien optreden in de Tom Tom, Heythuysen (Limburg) en wat een fenomenaal concert was dat. Broekies van toen 22 geloof, die alles en iedereen muisstil kregen. En dan die stem van Jim James...fantastisch.
Na het optreden nog even met hem gepraat en ik vroeg 'm wie hun geïnspireerd had. Hij zei toen letterlijk: "You should listen to The Band."
Een aantal jaren later, net na het uitkomen van 'Z' speelt MMJ in de kleine zaal van 013. Het eerste nummer dat we te horen krijgen,na een wederom geweldige concert, is 'The night they drove old dixie down' van The Band...mooi!

Mee eens, met beide uitspraken!!
Goeie avatar ook...

My Morning Jacket - The Tennessee Fire

Spontaan, speels, dromerig en een mengelmousse van velen stijlen geven een redelijk album.
Ik kreeg deze tip aangeboden door Sandokan-Veld in Het 'Ga Dat Album Eens Reviewen' topic.
Ik wilde wel graag een nachtplaatje hebben en deze kreeg ik dus naar mijn hoofd geslingerd, gelukkig deed hij geen pijn

Ik vond het wel apart dat ik dit album als eerste kreeg getipt, en niet een later album die immers hogere scores krijgen op deze site, maar nu ik de plaat eenmaal luister snap ik dat wel. Een echt nachtalbum is dit, en je begint ook nog een chronologisch met een band, gelukkig is dit debuutalbum ook nog een een volwaardig album, en zo krijg je een goede tip.

Wat ik dan weer wel jammer vind, is dat er wat te overdreven gezocht word naar een ''eigen sound''. Er worden veel stylen en genres geprobeerd, maar nergens komt de combinatie goed uit de verf. Dit zorgt voor een album met nummers die wel dezelfde sfeer uitademen, maar niet een sound. Hierdoor krijgen we een echt ''nummertjes-album''. Nou kan dit slecht uitpakken of goed, en het laatste is eigenlijk wel het geval. Er staan een aantal zeer sterke songs op zoals The Bear, It's About Twilight Now, Evelyn Is Not Real, I Think I'm Going To Hell, en vooral het emotionele en herkenbare I Wil Be There When You Die. Het album heeft ook nog een aantal aardige nummers, en matige tot zeer matige.

Helaas is de productie ook niet al te best, vrij klote eigenlijk om het maar gewoon te uiten. Zeer afstandelijk, terwijl dit soort albums juist warm moeten voelen. Ook is het jammer van de lange speelduur, het album is al tamelijk saai voor 45 minuten, maar een uur al helemaal. Er had dus wel wat meer mogen gebeuren, maar het is een debuutalbum dus de band is nog aan het zoeken en de potentie is er zeker.

Toch ben ik niet al te negatief, er is potentie, ze weten een mooie dromerige sfeer neer te zetten, het klinkt lekker speels en spontaan, maar vooral de stem van de zanger kan ik goed waarderen. Erg mooi en past uitstekend bij de muziek.

Wat overblijft is een iets te lang album dat niet een geweldige balans tussen de nummers heeft, maar wel veel potentie heeft, en als ik de scores mag geloven hebben ze die potentie ook zeker waargemaakt. Het is lekkere muziek, maar ik zal het niet vaak draaien denk ik.

Om passend af te sluiten: I Think I'm Going to Hell

Goede review Dave, hoewel ik je opmerkingen over zoeken naar eigen stijl en te veel genres mixen niet echt vat: ik hoor juist eerder een wat geforceerde poging om over te komen als een authentieke rootsband. Eigenlijk blijven alle nummers vrij trouw aan een betrekkelijk smal roots/countryhokje, geforceerde experimenten kan ik er niet echt tussenuit pikken. Ook de onverzorgde productie past wat mij betreft in het straatje.

En ja, ik had je gewaarschuwd dat dit een vrij wisselvallig album is, als kom ik op een wat hogere waardering uit: liedjes als The Bear, War Begun en I Will Be There... hebben wat mij betreft eeuwigheidswaarde.

Op latere platen hebben ze de huis- tuin- en keukenroots achter zich gelaten, en zijn ze meer geevolueerd richting een soort Prince/Neil Young-hybride, het is zeker aan te raden daar eens in te duiken.

Nou goed, in ieder geval zijn er weer eens een paar berichtjes geplaatst bij deze fraaie plaat.

Ze proberen zowat alles uit wat de roots/country/folk muziek kenmerkt. Ze proberen op momenten ook nog wat te rocken, ik vind dat ze nog wat te geforceerd zoeken naar een style. Dat houd overigens niet in dat ik niet benieuwd ben naar hun recentere werk. Voor een debuutplaat - wat rommelig is - is het prima. Veel genres is dan wel ietwat overdreven, alhoewel ik in MuMe begrippen nog wel 4 genres ertussen uit pik

Die productie vind ik na een herbeluistering nog steeds slecht, ik snap wat ze proberen, maar het doet het niet echt goed.

Oke, ik snap nu wel beter wat je bedoelt met die genres.

Wat betreft de productie, ik vind dat soms wel goed werken, zoals dat rommelige, galmende, afstandelijke in I Will Be There When You Die (opgenomen in een parkeergarage, geloof ik), maar op veel momenten klinkt het inderdaad nergens naar.

Inmiddels is MMJ een soort icoon geworden in de wereld van de breed uitwaaierende, gelaagde gitaarmuziek, dus je kunt gerust stellen dat deze plaat weinig te maken heeft met hun latere werk.

Bij dat nummer werkt het ook erg goed (tevens een favoriet van mij op dit album)

Ps. Hoe gaat het met Death Cab for Cutie

Nog steeds de beste van My Morning Jacket. The Waterfall verandert daar niks aan.

Ik heb deze band leren kennen via Z en Circuital die ik beide heel goed vond. Ik verwachtte dus veel van hun eerdere albums maar ze stellen me stuk voor stuk teleur. Ik ga Z nog wat opzetten.

Opgenomen in een grot. En dat maakt het grotesque. In bescheidenheid, weliswaar.
Mijn kampvuur brandt.

Leuk stukje, indd een mooi nummer, staat nu op.

Hoop dat het kwartje inmiddels gevallen is want dit is een 24-karaats klassieker en in mijn ogen het mooiste album dat My Morning Jacket gemaakt heeft. Ook één van de mooiste albums ever. Jim James beschikt hier over een stem die je aan stukken kan rijten. Tijdloze schoonheid.

Luister nog maar een keer want Circuital komt niet eens in de buurt. Als nummers als By My Car, Nashville to Kentucky, The Bear, I Think I’m Going To Hell en I Will Be There When You Die je niet raken, dan heb je of niet goed geluisterd, of dan is dit je ding niet. Gaat dwars door je ziel!