Na het vertrek van Sammy Hagar uit Van Halen is ”Ten 13” het laatste echt goede soloalbum van Hagar. Opvolger ”Not 4 Sale” is een dikke voldoende, maar niet meer dan dat, en alles wat daarna komt varieert van matig tot slecht. Maar ”Ten 13” is Sammy Hagar ten voeten uit. Van party rock & roll tot meeslepende rock songs en rock ballads. ”Ten 13” heeft het allemaal. Met de openingsnummers ”Shaka Doobie (The Limit)” en ”Let Sally Drive” wordt direct de toon gezet. Lekkere rockende gitaren, heerlijke groove, kortom party time! Maar met ”Serious Juju” en ”The Message” tapt Hagar uit een ander vaatje. Het tempo gaat naar beneden, maar de gitaren worden zwaarder en de intensiteit wordt verhoogd. Met name ”The Message” vind ik een klasse liedje. Sammy Hagar weet van wanten en zijn ervaring en kunde zijn overduidelijk. ”A Little Bit More” is een classic rock ballad zoals een ballad hoort te klinken. Zo worden ze nauwelijks meer gemaakt. Vanaf het titelnummer (een verwijzing naar de verjaardag van Hagar, 13 oktober) gaat het tempo weer omhoog, waar ”3 in the Middle” in de riff dicht tegen metal aanschurkt. ”The Real Deal” is daarentegen weer bluesy. Hagar’s band The Waboritas is een verzameling vakkundige muzikanten. Ze passen perfect bij de stijl van Sammy Hagar en ze zijn duidelijk door de wol geverfd. Gitarist Vic Johnson is geen Eddie Van Halen (maar wie wel, behalve Eddie zelf?), maar zijn gitaarwerk is dik in orde. ”Ten 13” is niet verrassend, maar wel gewoon een steengoede rockplaat dat samen met ”Marching to Mars” en ”Red Voodoo” behoort tot het beste werk van Hagar in het post Van Halen tijdperk.