Parquet Courts - Light Up Gold (2012)

Leuke garagerock. Ik vind dit albums altijd wel een grappig om een keer te luisteren, maar je bent ze ook altijd zo weer vergeten.Wel lekker om 15 nummers in 33 minuten te krijgen.

Nou, zou jammer zijn als je deze plaat te makkelijk vergeet. Vind juist dat ie blijft hangen, met de luisterbeurt meer. Heerlijke catchy meejengelnummertjes. Pretentieloos, lekker losjes en spontaan vanuit de heupen geschoten. Ik hou ervan. Zal het goed doen op menig afterparty, voetjes van de vloerrrrrrr!!

Onbekend maakt onbemind, heerlijke sound. Tears O Plenty, instrumentaal en vocaal sterk, en Light up God zijn mij favorits. Gelukkig geen 100 in een dozijn Indie.

Heerlijke plaat. En wat mij betreft onbegrijpelijk dat ie nog niet is opgepikt hier op musicmeter. Al is het maar omdat ie al een paar weken hoog op de Amerikaanse recensie lijstjes prijkt. Klinkt misschien vreemd voor een recht-toe-recht-aan garage-rock plaat, maar hij wordt ook nog eens lekkerder per luisterbeurt.

Deze plaat ademt de nuchtere fuck-you-all mentaliteit van een tweetal Texaanse twintigers die zich kapot vervelen in de straten van New York en een dikke middelvinger opsteken naar alle pretentieuze moeilijk-doen-om-het-moeilijk-doen indie-rock bandjes van vandaag de dag. Begrijp me niet verkeerd; met moeilijke indie-bandjes is op zich niets mis, maar wel lekker om eindelijk weer eens een goede recht voor z'n raap no-nonsense plaat te horen die echt rockt!

Hopen dat we deze gasten mogen verwelkomen op wat festivallen in Nederland komende zomer!

Ze komen in het kader van Indiestad naar Bitterzoet in mei. Best kans dat ik wel een kaartje scoor. Wat een heerlijke muziek is dit toch. Vergelijkingen met The Strokes zijn natuurlijk onoverkomelijk bij New Yorkers met een plaatje als dit en waar The Strokes het zelf laten afweten is dit natuurlijk heel fijn!

Als je liefhebber bent van die typische rock uit New York, Velvet Underground, Modern Lovers, Wire, Strokes etc..moet je dit gaan horen

Geweldig goed en leuk album.

Weinig belangstelling hier. Kwam dit lijstje met lovende kritieken tegen. Niet dat dat iets zegt natuurlijk

Critic Reviews for Light Up Gold - Metacritic

en als opwarmer

YouTube - Parquet Courts - Stoned and Starving

Deze gaat lekker op vier sterren, verslavend goed.

Denk dat Warm Soda ook een aanrader is voor mensen die dit leuk vinden.

Modern Lovers, Sonic Youth, en meer van die New Yorkers hoor je hier idd in terug.
Fijn hoor.

Wat een ongekend feest was dit gisteren, live op Primavera Sound. Het dak ging eraf en mijn bril heeft het crowdsurfgeweld niet overleefd.
Vannacht ook nog een stuk van het album gehoord en dat klinkt toch ook wel heel erg leuk, terwijl de single me op voorhand niet had overtuigd.

Mee eens... Warm Soda doet er niet voor onder. Beide albums draai ik steeds achter elkaar...

Geweldig energiek album, volop versnellende riffs en rock in de stijl van Replacements / Guardalcanal Diary.
Live moet dit een sensatie zijn, voor mij een reden om een kaartje voor Doornroosje te kopen

Live behoorlijk venijnig inderdaad. In mei in Barcelona was echt fantastisch en op Metropolis was het ook behoorlijk goed. Ze speelden daar wel een extreem traag nummer van een kwartier, dat zou je op grond van dit album niet verwachten.

We gaan het meemaken Herman, en ik verwacht dezelfde taferelen als BKS, toen bij No Age een mooie plek op de 2de rij. Toen moshpit en terug naar rij 7. Dat trek ik niet meer met 45.
Wel gaaf om dit te zien . Vroeger stond ik daar ook tussen

Warm Soda een aanrader voor mensen die dit leuk vinden? Nogal anders, aangezien die band meer inspiratie put uit Cheap Trick en Parquet Courts meer uit No-Wave/New York sound achtige bandjes.

For what its worth, ik was vandaag op uitnodiging bij Warm Soda in Ekko te Utrecht, maar laten we het erop houden dat het niet mijn ding is.

Meh warm soda(ook wel bare wires 2.0 genoemd) is toch wat minder interessant dan deze band. En no-wave nee totaal niet, eerder bandjes als the feelies en swell maps komen bij mij naar boven.

Als eerste een bedankje aan Frank (Cygnus). Het was bij de terugrit van Best Kept Secret dat ik deze plaat ontdekte toen Frank het opzette in de auto.
Thuis meteen opgezocht en de laatste maanden heel plezier gehad van dit plaatje.
Het is een soort lo-fi punk. Lekkere energieke muziek en de riffjes en refreinen nestelen zich snel in je hoofd.
Het is door de lo-fi opnames een erg rauw plaatje en de stem van de zanger helpt daar ook aan mee. Mooi is de praatzang van de zanger, die verrassend genoeg al pratend geweldig refreinen en coupletten in elkaar knutselt. Wat dat betreft doet het mij een beetje aan een punkversie van The Strokes denken, net als The Strokes (ten tijde van Is This It) erg rauw en de lakonieke rauwe stem van Julian Casablancas schiet ook bij me te binnen.

Eindlijstmateriaal!

Parquet Courts heeft net een nieuwe single uit: You've Got Me Wonderin' Now. Opvallenderwijs niet van dit album, maar wel een lekker nummer dat me bekend voorkomt van de concerten die ik van ze zag.

Stoned and Starving staat in mijn top 5 van beste singles van 2013, helemaal retro eind 80's begin 90's wat een lekkere vaart in dat nummer.

Heerlijke c.d. Gekocht nadat ik de c.d. bespreking had gelezen op N.M.E. Twee maand op moeten wachten ( was toen enkel Import te verkrijgen) maar het wachten meer dan waard.Doen me ergens denken aan de Strokes,maar ook The Feelies.
Mijn favoriete c.d. tot hiertoe voor 2013.
Ondertussen ook live gezien in Gent en dat mocht er best wezen.

Het is al half november en hij ligt nog steeds op koers voor een Top 3 notering in de eindejaarslijstjes.

De laatste weken als plichtsgetrouwe mumer mezelf gepijnigd met regelmatige beluistering van Reflektor en dergelijk soort muzikaal machtsvertoon. Kort daarop struikelde ik over deze jongens en was ik pats meteen verkocht. Mijn kop is er lekker door schoongeveegd en ik kan er weer tegen aan. Heerlijk vuig en vitaal uptempo rockalbum met gratis voor niks het net zo opwekkende schijfje Tally etc. erbij als bonus. Dit punky fuck you geluid mistte ik het afgelopen jaar. Zelfde feel als debuut AM. Erg aanstekelijk!

Geweldig hoe Master Of My Craft en Borrowed Time perfect na elkaar passen. Alsof je plots de 5de versnelling van je auto gevonden hebt, en het ineens nog veel harder kan.

Het lijkt nog steeds of hij bij iedere draaibeurt beter wordt!

Het loont ook de moeite hun liveclips op youtube langs te lopen. Vooral die in de fietswinkel. Daarop worden de songs wat opgerekt met lekker gitaarwerk en wordt duidelijk hoe gaaf dit bandje eigenlijk is. Het lijken me bovendien aardige gasten. Telt mee al zegt het muzikaal geen bal. Geinig verwarrende hoes trouwens.

Mooi omschreven. Die overgang is echt geweldig.

Hier en daar Guided by Voices.

Onzuivere zang, scherpe gitaren, prominente baslijntjes en toch wel strakke drums. Zo hoort dat bij goeie trashy garagerock. Leuk ook die momenten met de achtergrondkoortjes. Straalt een energie uit die me bij momenten doet denken aan The Jam, al is Paul Weller natuurlijk de betere zanger. 'No Ideas' klinkt me hier echt wel te kattevals. Maar toch een dikke score voor de kwaliteit van de songs en uitvoering in het algemeen.

"Picture of Health": Hoor ik hier mijn geliefde "Guided by Voices"?