Poetisch, Theatraal en bombastisch, een huwelijk van industrial, slavische traditie en klassiek... en je zou zeggen: de ideale soundtrack voor menig documentaire of toneelstuk. Maar laat nu vele van de werkstukken op dit album daadwerkelijk gediend hebben voor diversie producties... waaronder "Krst Pod Triglvom" (= 'geboren onder de Triglav). De Triglav (in
Stara Fuzina, Bohinj): Slovenië's hoogste berg, en een groot symbool: zo moet elke Sloveen minstens één keer in zijn leven de Triglav beklommen hebben...
(De tracks 4, 7 en 8 zijn uitgevoerd in het toneelstuk "Krst Pod Triglavum" en op een gelijknamig album terug te vinden... )
Het album Slovenska Akropala is zonder enige twijfel mijn favoriete album van Laibach van hun meer experimentele periode! Deels is het een heruitgave van muziek die je al vond op "
Nova Akropola" uit 1985.
Sommige tracks zijn insturmentaal, soms komt er een heuse operastem aan te pas, zoals bij het mooie erg dramatisch klinkende "Apologija Laibach" van de met de band bevriende dichter Thomaz Hostnik) en vergeten we zeker ook niet de wonderlijke stemmen van de dames van Germania op "Die Grösste Kraft", wat eigenlijk dezelfde tekst is als "Die Liebe" dat dan weer door Laibach gebracht wordt, en lang niet zo breekbaar en ingetogen is als "Die Grösste Kraft".
Sommige van de (Sloveense) teksten op dit album zijn in het booklet vertaald naar Engels en daaruit blijkt de dan nog groote strijdvaardigheid voor een onafhankelijke staat, alsook de fierheid op hun o zo mooie Slovenija, dan nog een deel van Yoegoslavië. (Slovenija zou de onafhankelijkheid uitroepen in 1991 - na 'maar' 10 dagen oorlog - verkregen ze die ook). Het eerder vermelde "Krst Pod Triglavom", een gedicht van de
Sloveense poeet France Prešeren (1800-1849) en hier prachtig op muziek gezet door Laibach, is daar een duidelijk voorbeeld van...
Maar zo-ook "Vojna Poema" (oorlogsgedcht) en "Krava Gruda - Plodna Zemla" (Bloedige grond - vruchtbaar land)...
Bij "Raus" en "Vade Retro Satanas", erg theatraal, kan je je zo al de scène indenken, en het moet dan vast een grootse productie zijn...
Als Slovenië-fan, en Laibach-fan: zowel de stad (Laibach is Duits voor
Ljubljana) als de band, is dit album ook een punt van herkenning... heb al wat van de gedichten van Prešeren gelezen, waaronder ook Sloveniës huidige volkslied "ZDRAVLJICA", sommige plaatsen die in het werk van Laibach voorkomen, en zeker de Slovenska Akropola, die in Ljubljana staat bezocht ik al....
"Noordung" en "Kapital" (van het gelijknamige album) zijn hier de bonustracks en komen dichter in de buurt van het Laibach van anno "nu"... "Noordung" was bestemd voor de Noordung balletvoorstelling 'prayer machine'.
Net dit werkstuk nog eens opgezet, en weet meteen weer waarom ik dit een 5 gegeven heb. Kunst met de grote K, de K van avant-garde
Heel eigenzinnig, ingetogen, bombastisch en theatraal en tegelijkertijd heel erg poetisch. Dit kan je moeilijk vergelijken met Laibach albums zoals "Wat", "Jezus Christ Superstars" of zelfs "Opus Dei", maar ik hou zowel van de Laibach van albums zoals deze "Slovenska Akropola", "Krst Pod Triglavom" en "Macbeth", als "Jezus Christ Superstars", "Opus Dei" ....