Deze week, mede naar aanleiding van het bericht van
nlkink, terugbeluisterd.
Het manco van dit album, het manco van de groep eigenlijk, zijn naar mijn mening de zwakke vocalen.
Steeds denk ik, als ik bijvoorbeeld hun niet onverdienstelijke cover van
Mona hoor: dat kan beter, jongens. Het klinkt te bleek, heeft niet genoeg "soul" in de vocals. Ook
Hootchie Kootchie Man is teleurstellend. Als Art Sharp en Ray Phillips samen de vocalen deden, zoals op
Tobacco Road en
Google Eye dan klonk het weer wel oké. Het songmateriaal vind ik ook niet overal even denderend. Wel vind ik de Teens hier in instrumentaal opzicht prima, vooral genoot ik van de erg goede pianist John Hawken, die mede het geluid van de groep bepaalt.
Volgens de inlay van de Repertoire-cd staan er 15 nummers op het originele album.
12. La Bamba
13. TNT
14. Devil-in-Law
15. Find My Way Back Home
De mooiste nummers van het oorspronkelijke album zijn dan voor mij:
Tobacco Road (uiteraard),
Google Eye,
Find My Way Back Home (b-kantje van derde single),en
TNT(lekker ruig gezongen).