Johnny Cash - The Fabulous Johnny Cash (1958)

Eerste LP op Columbia label.
Voor het eerste nummer is GOED

Een van de minste nummers is wel 'the troubadour' als je het mij vraagt. Deze lp heb ik in bezit, een eerste persing uit de USA. Helaas is de cover niet helemaal vintage meer, maar dat kan je haast niet verwachten na 51 jaar .

Hoe kan een cover niet helemaal vintage meer zijn? Iets is vintage of niet. Het kan niet minder vintage worden; wel meer natuurlijk met het verstrijken van de jaren. Maar goed, dit is een typisch jaren 50 Cash album met de typische tick-tack gitaargeluid. Het is de vertolking van Cash, die deze nummers de moeite waard maken.

Goeie plaat alweer van Johnny Cash, de eerste bij Columbia. Je zou kunnen zeggen dat het een tikje saai is, maar de manier waarop Cash de songs draagt, is sterk. 'Run Softly, Blue River', 'I Still Miss Someone' en 'Don't Take Your Guns to Town' zijn m'n favoriete nummers tijdens dit halfuurtje fijne muziek.

3,5 sterren

Van de week is de The Complete Columbia Album Collection van Johnny Cash bij me bezorgd. Een blij mens ben ik nu en ja, vind het wel een goede reden om chronologisch elk Columbia album van Johnny Cash tegen het licht te houden hier.
Dus trap ik vandaag af met het eerste album, The Fabulous Johnny Cash. Erg veel verandering tov zijn eerdere Sun opnames is er nog niet, hoewel het wel wat coherenter en het album ook meer als een album is opgenomen en de instrumentatie al wat rijker is. Behalve The Tennessee Two zijn er soms ook drums, piano en steelgitaar te horen en is ook backing vocal groep The Jordanaires nadrukkelijk aanwezig.
Producer is Don Law en deze zorgt ervoor dat de stem van Cash prachtig is opgenomen. En wat zingt Cash zelf toch prachtig op dit album. En ja, Onze Lieve Heer is soms ook al aanwezig op dit album.
En een van de hoogtepunten van dit album is het door Cash zelf geschreven "Don't Take Your Guns To Town. Maar ik vind over het algemeen het niveau erg hoog op dit album en is het gewoon een klein half uurtje genieten van een Cash op zijn best.
Overigens zijn alle albums in deze box precies hetzelfde als de oorspronkelijke albums, dus geen bonus tracks op de afzonderlijke albums die soms wel terecht kwam op heruitgave's op de los te verkrijgen CD's.

Idem voor mij.

Tenminste: het blijkt vanuit de UK in 2 delen te zijn verzonden. Ik heb nu de eerste 20 albums binnen. De rest en de box zouden snel moeten volgen (hoop ik...). De geluidskwaliteit is in ieder geval uitstekend op dit mooie album uit 1958. Net als de meeste songs en zeker de stem van Johnny Cash.

Met The Fabulous Johnny Cash komen we aan een speciale periode in het oeuvre van de Man in Black, het is namelijk het eerste album dat uitkwam onder het Columbia label. Hij zou uiteindelijk bijna 30 jaar later bij het label blijven en aantal van zijn meest gelauwerde platen maken. Interessant is dat Cash al na 1 studioalbum (Johnny Cash with His Hot and Blue Guitar uit 1957) wegging bij Sun, maar dat die nog jaren later ervan hebben geprofiteerd om allerlei materiaal (waaronder bijvoorbeeld het verzamelalbum All Aboard the Blue Train waarin heel veel singles bij elkaar zijn gezet) uit te brengen. Dat soort releases gebeurt wel eens vaker, maar Cash is toch één van de weinige artiesten waarbij het echt interessant kan zijn om verschillende releases te vergelijken. Genoeg afgedwaald echter, nu echter terug naar The Fabulous Johnny Cash!

Een plaat waarin je eigenlijk al veel van die typische Cash-nummers tevoorschijn ziet komen. Een aantal ballads die bij eenieder ander hopeloos gedateerd zou lijken (Run Softly, Blue River) maar in zijn handen heerlijk nostalgisch klinkt, nummers waarin de humor de bovenhand heeft (Frankie's Man, Johnny), nummers waarin hij met enkele zinnen meteen een hele wereld lijkt te scheppen (Don't Take Your Guns to Town) en een dosis religieuze nummers (onder andere Suppertime) waar het Cash lukt om een atheïst zoals mezelf vrolijk te laten meezingen met refreinen als "I've got Jesus and that's enough". Meer dan genoeg kwaliteit op dit album en dan heb ik zo'n onverwoestbare klassieker zoals I Still Miss Someone nog niet genoemd. Het lijkt sowieso wel alsof Cash hier en daar de 'gebroken hart' kaart lijkt te trekken, maar het is op die momenten dat hij het beste is.

Mijn versie heeft niet de 6 bonustracks die hierboven staan vermeld, maar wel 2 andere nummers: All Over Again en What Do I Care. Twee nummers die uit dezelfde sessies komen waarin de andere nummers zijn opgenomen (All Over Again werd op 8 augustus opgenomen, samen met onder andere Run Softly, Blue River en Frankie's Man, Johnny, en What Do I Care komt uit dezelfde sessie van Suppertime) en het is interessant om te zien hoe deze opnamesessies voor andere albums hebben gezorgd. Zo komt bijvoorbeeld Drink To Me uit Songs of Our Soil ook van dezelfde opnamesessies. Een vruchtbare periode dus en jammer dat de reissue uit 2002 niet alle unreleased nummers uit die periode bevat. Voor zij die All Over Again en What Do I Care willen in huis halen: beiden staan (samen met het album minus de 6 bonus tracks) op de Storyteller boxset, All Over Again is officieel uitgebracht op Bootleg Vol II in 2011 en What Do I Care is officieel uitgebracht op Ring of Fire, een verzamelaar van Columbia uit 1963.

In de complete box zijn de 1e 19 albums in mono. Terwijl er ook stereo masters van zijn. Daar lees ik hier niets over terug. Heb de box. Net wat gedraaid. 1e 2 albums. Prima muziek. Toen Spotlify opgezet. Stereo versies. Net wat ruimtelijker. Zeker op een koptelefoon. Jammer van Sony dat ze hebben gekozen voor de monoversies. Al vind ik die ook leuk klinken hoor. Iemand anders een opinie hierover?