In de in genre-muziekwebsites (o.a. melodicrock.com, aorheaven.com) werd dit album ontvangen als een, vaak niet ver verwijderd van perect album, superplaat.
Dat is waarom deze band mij in eerste instantie opviel. Ik kwam in eerste instantie aan twee tracks: This Ain't Over en Killing Me.
Na alle lofprijzingen op de muziek-websites viel dit me nogal tegen. Killing Me was me te stevig (ik luisterde toen vooral jaren 80 AOR (TOTO, Journey, REO Speedwagon, Chicago, Europe, Bad English etc.), en This Ain't Over was in mijn orgen gewoon heel vaag, vooral vanwege het stemgebruik van Hess.
Na het een hele tijd niet gehoord te hebben had ik op één of andere gekke manier weer eens zin om This Ain't Over t e horen. Nu werd dit ineens snel een geweldig nummer voor mij, ik bleef het maar luisteren. Ineens zag ik in dat het 'vage' stemgebruik van Hess gewoon uniek en fantastisch was. Killing Me kon ik ook al steeds beter luisteren, en ik begon eens wat meer tracks te downloaden.
Eerst vooral van het debuutalbum, niet bewust maar dat was het makkelijkst te vinden.
Honestly, Hard To Love, Don't Give Your Heart Away, With A Little Love, Stranger Than Loe, Lost en Wait werden door mij al snel aan één stuk door gespeeld. Denk dat ik wel 2 maand lang alleen maar die nummers heb geluisterd.
Maar goed, toen ging ik op zoek naar meer muziek en na een tijdje kreeg ik ook Weight Of The World. Het hele album viel me in eerste instantie ontzettend tegen, maar nu kan ik het goed luisteren. Toch mis ik, ondanks een paar topplaten als de titeltrack, Killing Me, This Ain't Over, See Saw en Outside your window, iets vergeleken met de meeste andere albums. Daarom krijgt deze plaat van mij 3,5*