Airmech is niet alleen de soundtrack van de gelijknamige action/strategy-game (die overigens gratis te downloaden valt) , maar ook het eerste, volledig instrumentale album van Front Line Assembly.
De makers van het spel wilden een soundtrack dat niet alleen paste bij het spel, maar het liefst zoveel mogelijk weg zou hebben van de muzikale stijl van FLA. Dus was het een vanzelfsprekende keuze om de band te vragen om de muziek voor het spel te verzorgen.
En niet alleen is de band daarin geslaagd, ze hebben het ook meteen voor elkaar gekregen om één van hun allerbeste albums tot nu toe af te leveren!
Alles waar FLA muzikaal voor staat, is terug te beluisteren of Airmech, maar het is óók meer: die typische industrial- en technosound vermengd met zeer pakkende en zelfs hele mooie, dromerige en melodieuze passages. Zelfs dub-step-elementen zitten er hier en daar in verborgen en dat is zelfs voor FLA nieuw in hun muziek. Gelukkig hebben deze elementen meer een soort van functie binnen de diverse nummers dan dat ze daadwerkelijk de stijl van de muziek beïnvloeden. En dit is positief, want persoonlijk heb ik het niet eens zo op dub-step.
Het is tevens verrassend en ijzersterk te noemen hoe FLA het ene moment, zelfs binnen één nummer, het voor elkaar krijgt, om eerst keihard voor de dag te komen met de ene na de andere, pompende en ritmische passage om dan vervolgens om te slaan en heel luchtige muziek te presenteren. Het zorgt in ieder geval voor enorm afwisselende muziek wat AirMech tot een uiterst boeiend album maakt die niet alleen fans van FLA zal aanspreken. Sterker nog, ik ben zelfs van mening dat iedere doorgewinterde liefhebber van electronische muziek in het algemeen, dit album geluisterd MOET hebben!! Want zo goed is ie namelijk.
Normaal gesproken is het zo dat ik de behoefte heb om elk nummer kort onder de loep te nemen. Dat is niet nodig bij AirMech. Het album is van begin tot eind spectaculair en bevat louter ijzersterk materiaal en écht mensen, check dit album!! Check die supergeweldige nummers als bijvoorbeeld het alles omverwerpende, bloedmooie, maar tegelijkertijd duistere titelnummer. Of wat dacht je van het meeslepende en ritmische "Arise". Het uit twee delen lijkende "Mech Killer" is ook al zo verrassend.
Op "Everything That Was Before" krijgen we zelfs het mooiste nummer voorgeschoteld die FLA ooit gemaakt heeft. Misschien niet de beste, maar wel de mooiste. Alsof de band hun ziel volledig blootlegt tijdens dit nummer. De contrasten tussen brute kracht en schoonheid is werkelijk briljant en meesterlijk vastgelegd op dit nummer.
"Lose" lijkt wel op iets wat ik eerder van een Jean-Michel Jarre verwacht maar is ook al zo goed.
"Burning Skyline" heeft een intensiteit die van begin tot eind kippenvel bezorgd.
Tja, en zo heb ik toch het album een beetje onder een vergrootglas gehouden en dat zou ik in eerste instantie niet doen.
Concreet is AirMech: Bruut! Sfeervol! Afwisselend! Toegankelijk! Meesterlijk! Verslavend! Een onweerstaanbaar album waarvan ik alleen maar kan voorstellen dat iemand die electronische muziek een warm hart toedraagt, hier heel blij van wordt.
Laat mijn stem tot slot het definitieve bewijs zijn. Dat er nog velen mogen volgen.....