menu

The Child of Lov - The Child of Lov (2013)

mijn stem
3,70 (54)
54 stemmen

Nederland
Soul / Funk
Label: Double Six

  1. Call Me Up (3:54)
  2. Heal (3:23)
  3. One Day (4:39)

    met Damon Albarn

  4. Living the Circle (3:32)
  5. Give Me (3:40)
  6. Go with the Wind (4:35)
  7. Owl (3:07)

    met DOOM

  8. Fly (4:00)
  9. Warrior (4:25)
  10. Give It to the People (3:27)
totale tijdsduur: 38:42
zoeken in:
avatar van Bertus
3,5
Waar blijven de jubelrecensies vanuit het soul/funk-kamp van deze site? Sinds single Heal (briljant!) kijk ik al naar dit debuut uit. En, ik moet zeggen, het valt niks tegen hoor. Lekker vette funk, ik hoor veel Prince maar dan minder eighties en meer nu. Dankzij Damon Albarns productie zullen er vast een hoop referenties allerlei kanten op gemaakt worden, maar wat mij betreft kan The Child Of Lov prima op zichzelf staan. Dat dit, na alle hypes (NME! Pitchfork! 3voor12!) 'gewoon' een pummel uit Alkmaar blijkt te zijn, maakt de pret wat mij betreft alleen nog maar groter. Ik ben benieuwd hoe dit plaatje zich gaat ontwikkelen, begin voorzichtig op 4 sterren, maar wie weet waar dit nog naar uit gaat groeien. Ik hoop vooral ook dat The Child Of Lov een toffe live-band om zich heen weet te krijgen en deze zomer een harde clubtour gaat geven. Ik sta vooraan!

4,0
Prima funk, eigen geluid met de lekkere productie van muzikaal genie Damon Albarn. Leuk ook dat 'The Child of Lov gewoon een Nederlander is, die dan ook nog eens een NME-award wint en gelijk op Glastonbury mag staan, op de respectabele West Holts stage. Leuk detail, Damon staat ook op die stage, om headliner Bobby Womack te vergezellen, dus met wat geluk komt hij ook even bij onze Nederlander op de bühne. 4 sterren, allemaal verdiend.

avatar van kemm
3,5
Dat je geen gans ensemble in een recording booth moet duwen om een fijne streep funk te bekomen, dat bewijst deze Nederlander wel. Met zijn homemade laptoplike geluid bekomt hij een eigen kenmerkend stijltje. Groezelig in opname, maar broeierig van sfeer. De steeds alomtegenwoordige Damon Albarn wist hij al te overtuigen. En binnenkort zijn wellicht ook de nieuwe paus, de ouwe paus en koning Willem-Alexander zelve fan. Zelf geniet ik mee, tot op zekere hoogte.

Geen strakke ritmesectie dus, voor The Child of Lov, rake, meeslepende vocalen evenmin. Instrumentatie en zang worden aan flarden gescheurd tot er een soort van doffe samplestijl overblijft. Het organische karakter van zijn muziek gaat nooit verloren en dat creëert die typerende sfeer van hem: heerlijk zorgeloos, want het komt niet aan op een scheve noot, en vormelijk rijk, de sleur van deze stijl omzeilend. Voor de soul mist hij af en toe net dat juiste gevoel, maar met een dansplaatje weet hij zeker raad.

Grootste aandachtspunt voor deze man in de toekomst wordt de songwriting. Op dit debuut steken vooral nummers als Give Me of Warrior eruit, songs die leunen op scherpe loops en pakkende verzen. Andere tracks ogen soms nogal vrijblijvend en worden daardoor haast onderling inwisselbaar. Zou het refrein van track 1 bij wijze van spreken niet evengoed op track 6 kunnen gebruikt worden en de drums van track 4 op track 3, enzovoort. Een nummer als Owl is wat mij betreft zelfs helemaal overbodig. Een blijvende indruk weet zijn debuut dus niet te maken, daarvoor mist het een kritische blik en iets meer diepgang. Zijn aanpak maakt het wel genietbaar en de vele referenties naar funk, soul, hiphop en electronic zorgen voor een gezellige hutsepot. Genoeg ingrediënten dus om op verder te bouwen!

avatar van Don Broccoli
1,5
Is het nou echt een Nederlander? Hij woont in Amsterdam, maar heeft ook in andere landen gewoond, begreep ik. Daarbij klinkt hij niet Nederlands (dat kan je vaak toch wel horen) en werkt hij hier samen met grote namen als Damon Albarn en MF DOOM. Als beginnend Nederlands artiestje kom je daar toch niet heel snel mee in aanraking lijkt mij.

avatar van bram1610
Het gebrek aan articulatie van deze man is meer dan hilarisch .
Het hele mysterieuze gebeuren eromheen maakt het alleen nog maar beter. Als we de OOR mogen geloven is dit een doodgewone knul uit Alkmaar, zonder al te hoge ambities, maar met potentieel, die zijn nette carrière binnen de poëzie heeft ingeruild voor die van een slonzige muzikant, vandaar waarschijnlijk het 'alter ego' Cole Williams (of is Martijn Teelinck - ogenschijnlijk zijn echte naam - het alter ego?). Hoe dan ook, hij doet het vrij plotseling aardig goed. Staan zeker een paar fijne nummers tussen, als Heal, One Day (hij probeert het niet eens!) en Fly.

En stiekem val ik ook wel voor deze hype

avatar van Don Broccoli
1,5
Ik vind Warrior de sterkste track. De rest is me behoorlijk rap gaan vervelen.

tuktak
Berichten verplaatst naar Muziek > Nieuws > R.I.P.

avatar van devel-hunt
3,5
Lekkere plaat, een beetje duister zelfs. Die stem en de hele sfeer ademt iets donkers uit. Terwijl de muziek funky en soulvol is. Strakke band. Bijzondere sound.
Jammer dat de man achter dit project, de dichter en poet Martijn Teelinck, nu al dood is. Er zat erg veel talent in deze man.

avatar van waxs
4,0
Stijl doet mij denken aan het grimmige doch vrolijke geluid van Gnarls Barkley. Ik ben benieuwd welk onuitgebrachte materiaal er de komende jaren naar buiten komt. Jammer dat dit talent niet de kans heeft gekregen zich verder te ontwikkelen.

avatar van Appels123
4,0
Leonard Cohen, David Bowie, Child of Lov. Wat is de overeenkomst tussen deze artiesten? Allemaal trokken ze alles uit de kast om met hun laatste album hun eigen dood aan te kondigen. Hoe vaker ik deze plaat luister, hoe meer ik denk dat dit album de Nederlandse voorganger was van Blackstar.

Martijn Teerlinck - een redelijk anonieme man in de muziekwereld totdat hij zijn enige project in 2013 uitbracht. Tot grote verbazing van vele stonden er samenwerkingen met MF DOOM en Damon Albarn op het album van een willekeurige Nederlandse dichter. Hoe was dit toch mogelijk? De mysterie rond Child of Lov groeide na de release van het album: ondanks grote aankondigingen, trad hij nooit op. Toen in december 2013 ook nog eens duidelijk werd dat hij plots was overleden, was er voor mij een fenomeen geboren.

Dus, waarom denk ik dat Martijn hier zijn eigen dood voorspelde? Allereerst wist hij dat hij waarschijnlijk niet lang zou leven. Al vanaf jongs af aan kwakkelde hij met zijn gezondheid. Het was ook de reden waarom hij zijn optredens afzegde: zijn frequente ziekenhuisbezoeken gooiden roet in het eten.

Hoe vaker ik nu naar het album luister, hoe meer het mij lijkt dat de dood hier het grote thema is. Allereerst de albumcover: hoewel dit een redelijk willekeurige cover lijkt, lijkt het me vrij duidelijk waarom hij gekozen heeft om zichzelf met een aureool af te beelden. De teksten dan: op Fly spreken deze voor zich:

Maybe this is time for goodbye
I really need my wings to fly
I'm up in the sky


Of het einde van Warrior (alhoewel dit ook zou kunnen verwijzen naar het einde van een relatie)

I said I'm moving, oh follow the lead that I found for a better tomorrow
Oh, look in the mirror ... warrior


Maar het duidelijkst is het op One Day. Het refrein spreekt wederom voor zich.

Hold me until the morning
Hold me until the morning
One day baby I gotta die
And I lay down
Dont leave me lying here


Maar de verse erna is ook zeker het analyzeren waard.

Wrap me
In a white sheet
Cut a hole out for my mouth


Allemaal vrij duidelijke aanwijzingen lijkt me. Maar ook de videoclips spelen een rol in het verhaal wat Martijn wilde vertellen. Zo valt er in One Day te zien hoe een vrouw relationele dingen blijft doen met een levenloos lichaam. Wellicht een bericht voor zijn toenmalige vriendin? Laat me los. Ga door met je leven. Houd niet vast aan mijn dood.

Wellicht verklaart het ook hoe hij zoveel grote artiesten op zijn album heeft weten te krijgen. De dood overstijgt immers alle grenzen. Misschien ga ik te diep in op deze zelfbedachte theorie, maar voor mij geeft het het album net dat speciale randje. Martijn Teerlinck. Cole Williams. Child of Lov. Je was een monument voor de Nederlandse muziekwereld. Het ga je goed.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:38 uur

geplaatst: vandaag om 06:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.