Luisteren naar
Instinct van Ektomorf doet wat denken aan iedere avond door het badkamerraam van je knappe buurmeisje kijke, vooral wanneer ze een douche neemt. Er zit geen bal afwisseling in, maar iedere avond blijft een feest.
Want zo is het eigenlijk ook met Ektomorf. Er zit geen bal afwisseling tussen de 12 nummers op deze plaat, maar ze knallen allemaal.
Wel, geen bal is eigenlijk wat overdreven, want het nummer
Land of Pain is een soort van rustpunt, bestaande uit pure onweersgeluiden (echt opgenomen, niet gesampled) met daar bovenop een vrouwenstem. Maar zowel voor als na dat rustpunt is het al beuken wat de pot schaft. Beuken zoals een Soulfly of een Sepultura (Roots / Chaos A.D.). Want hier komt een volgend puntje van kritiek: het lijkt wel een Hongaars coverbandje van de eerder genoemde bands, met in hun kleine repetitieruimte een reusachtige foto van Max Cavalera, terwijl ze daar iedere morgen hun gebedje maken.
Maar dit "gebrek aan originaliteit" wordt ruimschoots goedgemaakt door de kwaliteit van de songs. Want het beuk-, meeschreeuw- en headbanggehalte ligt wel erg hoog.
Scorend met
Set Me Free, daarna nog 5 keer scoren, dan even stilvallen en langzaam terug in balbezit komen om terug mooi te beginnen spelen. Tijd voor de rust. Na de rust gemotiveerd terug op het veld om nog 3 knallers te trappen, en dan alle kritiek de mond te snoeren met
I Will, een pracht van een doelpunt.
Ja zeker, 12-0 voor Hongarije
Dit leg ik wel meer op dan de gemiddelde Soulfly- of Sepulturaplaat.
Aanrader!