Disco is the thing today, aldus de titel van het openingsnummer. Daaruit kan je twee dingen afleiden; één: het tijdperk van de disco is aangebroken, en twee: ook The Meters moeten eraan geloven. Trick Bag staat algemeen bekend als het minste album van deze toffe rakkers. Ieder die het album nader onder de loep neemt, zal tot de conclusie komen dat dat niet zo verassend is. Het Josie-tijdperk blijkt definitief voorbij; de muziek van dit eens zo funkende gezelschap klinkt gladder dan ooit. Op zich nog niet zo’n probleem, tenzij je concurrenten hebt die het een stuk beter doen (denk aan The Trammps of L.T.D. bijvoorbeeld). De meesters van de funk, blijken uiteindelijk toch niet goed raad te weten met de disco. Trick Bag is grotendeels niet meer dan 'n doorsnee plaat, misschien uiteindelijk wel iets beter dan dat; vergeet vooral niet dat The Meters professionele instrumentalisten zijn - daar is op dit album niet veel meer van terug te horen. Weg handelsmerk. Wat deze plaat de moeite waard maakt zijn vier nummers. In Chug-A-Lug en Honky Tonk Woman hoor je in de verte nog een klein beetje de rauwere klanken van The Meters in hun hoogtijdagen, daarom vallen deze twee op, maar het mooiste wat er op Trick Bag te vinden is, is nota bene een prachtige soulballad (!), All These Things, en het mid-tempo I Want to Be Loved by You. Omdat de funk niet meer centraal staat, ben je snel geneigd meer aandacht te besteden aan de melodieën, de teksten en de zang, en op deze gebieden zijn het toch echt de twee laatstgenoemden die er duidelijk bovenuit springen. Voor het betere werk luister je hun eerdere platen.