menu

Raven - Architect of Fear (1991)

mijn stem
3,17 (6)
6 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Metal
Label: Steamhammer

  1. Architect of Fear Intro (1:21)
  2. Architect of Fear (4:04)
  3. Disciple (4:05)
  4. Got the Devil (4:42)
  5. Part of the Machine (4:03)
  6. Under the Skin (5:31)
  7. Whit Hot Anger (5:32)
  8. Can't Run and Hide (2:53)
  9. Blind Leading the Blind (5:06)
  10. Relentless (3:54)
  11. Just Let Me Go (6:15)
  12. Heart Attack (3:56)
  13. Sold Down the River (3:53)
totale tijdsduur: 55:15
zoeken in:
avatar van Edwynn
3,5
Deze had ik veel te laag gewaardeerd.
Architect Of Fear was voor Raven een poging tot wiedergutmachung met de oude fans. Maar kwam rijkelijk te laat. In 1991 raakte dit soort metal ernstig uit de mode. Toch is het best een leuke schijf geworden. Ik draai hem de laatste tijd toch best wel geregeld. Hij is niet zo explosief als de 3 legendarische eerste platen, maar toch hoor ik hier een stel oerdegelijke afwisselende metalsongs van het klassieke soort.

avatar van Sir Spamalot
3,5
Drie jaren na het toffe Nothing Exceeds like Excess komt het achtste album uit van Raven in de line-up John Gallagher (bass en zang), Mark Gallagher (gitaar) en Joe Hasselvander (drums). De stijgende lijn wordt verder gezet en opnieuw hoor je die typische gejaagde Athletic Rock die ik graag hoor bij Raven. Dubieus wordt het altijd als John echt probeert te zingen maar een rots in de branding blijft het lekkere gitaarspel van broer Mark, meedogenloos is inderdaad het nummer Relentless. Zo goed als de eerste drie albums wordt het wellicht niet meer maar mijn sympathie zullen zij nooit verliezen. Opmerkelijk vind ik hierop de variatie en het stevig geluid. Ouderwets goed.

avatar van gigage
Raven keert terug naar de solide basis en gaat op toer met een Duitse band genaamd risk, rage of running wild. De reden dat ik het niet meer weet is dat de Nederlandse fans in jc staddijk (nijmegen) geen trek hadden in die meuk of de band was ziek, geen idee. Waar het op neer kwam was dat Raven er gewoon twee sets speelde met een ruime pauze. De drummer werd luid onthaald door het scanderen van Ozzy ozzy vanwege zijn gelijkenis destijds. John Galagher kreeg het voor elkaar om met zijn vocale uithalen een speaker op te blazen/uit te laten vallen. Voor de pauze kwamen de wat onbekendere songs, ik neem aan van deze plaat. Na de pauze werd Rock untill you drop ingezet gevolgd door meer gouwe ouwes. Voor mij een legendarisch concertje dus.
Deze schijf lag daar toen te koop maar helemaal uitgeput moest ik er even niet aan denken. Nu staat het te streamen alhier en vraag ik me af waar dat zwart leren jasje is gebleven. Dat kan alleen maar betekenen dat Raven op deze schijf oude tijden weer doet herleven, waarvoor hulde.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:33 uur

geplaatst: vandaag om 11:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.