Magnifieke mickeymousing score. Wat Shore goed doet is deze techniek introduceren bij bv. Tea with Mrs. Sellner, de vrouw die komt kijken naar Daniel's appartement. Daniel wisselt steeds tussen twee gedaantes en hierna wordt de komische xylofoon march niet meer gebruikt voor een verkleedpartij als deze, enkel in de climax. Shore doet dat goed en heeft geluk materiaal in handen te hebben gekregen wat op zichzelf al enorm grappig werkte. Zelf zie ik een zeer grote ontroering in wat sommige nog zoeter zullen vinden dan het accent van Mrs. Doubtfire zelf, maar de nadruk van het drama ligt op zijn scheiding en zijn liefde voor zijn kinderen.
Een van de beste scores van Howard Shore naast de andere meesterwerken Spider, Crash and Existenz. 5 sterren
Voor een uitgebreidere review:
link