Motörhead - Nö Sleep at All (1988)

Zelf heb ik spijtig nog nooit een liveperformance van ze bijgewoond. Wat ik wel leuk vind is dat men zich zo verwondert om het feit dat een band bestaande uit slechts drie leden zo'n enorme muur van geluidsgeweld weten neer te zetten. Ik moet dat nog ervaren. Ik heb voorlopig dit (om te benadrukken even in het nederlands) zwaar metalen album die ik enorm heftig vind en gangbaar tegelijk. Klasse band.

ueh, in diezelfde herriemaak strekking, wat dacht je van Rush?



laatste plaat van dit trio (inferno) klonk eigenlijk stukken beter dan al voorgaand werk

met zon 3 a 4 akkoorden , nou vooruit 5, zou je denken dat een band als motorhead weinig boeiend blijft, toch klinken die nummers na pakkumbeet 25 jaar motorhead erg vernieuwend en als een klok

[quote]Saldek schreef:
Zelf heb ik spijtig nog nooit een liveperformance van ze bijgewoond. Wat ik wel leuk vind is dat men zich zo verwondert om het feit dat een band bestaande uit slechts drie leden zo'n enorme muur van geluidsgeweld weten neer te zetten. Ik moet dat nog ervaren.

ik kan je verzekeren dat je oren 2 dagen na een motorheadconcert nog altijd suizen

[quote]meyer schreef:


kwens het u echt nie toe, zelf die covergroep(Motorheat) ramt je trommelvliezen volledig kapot. Motorhead vind ik leuker om op cd naar te luisteren, daar bepaal je zelf de volume en is het niet van" Is it loud enought, because i'm deff"zoals Lemmy zei/riep.

Zelf is hij naar eigen zeggen vaak doof geweest maar heeft hij in zijn oren een pantser ontwikkeld waardoor zijn gehoor er na een periode van rust telkens weer bovenop komt.

Ik heb gelukkig meestal doppen mee, zodak binnen 30 jaar ook nog deftig naar een optreden kan luisteren

das gelul, een hoorbeschadiging is beschadiging voor de rest van je leven, het hoornvlies hersteld zich niet

wat wel veranderd is hoe je je gehoorsvermindering ervaart, je went aan het minder goed horen

ik neem iig wel oordoppen mee in HMH

is dit geen gelul? hoornvlies=oog, trommelvlies=oor, of heb ik niet goed opgelet tijdens de bio lessen?

trommelvlies bedoel ik, suffe muts ik ben

waahaha

concertje TOOL, ga je wat zaken van verwarren

perfect live album,logisch vervolg op no sleep till hammersmith,de nadruk ligt op songs na 1984 helaas geen nummers van iron first,en another perfect day verder erg goed geslaagd live album 5 sterren

Mijn favoriete liveplaat.Volgens de inlay van de cd was het de bedoeling zich zoveel mogelijk te richten op het 1984-1987materiaal.Even wat anders,ik kan Whats words worth?(live 18/02/1978)niet vinden in de catalogus van te bespreken platen.The birthday party(live 1985,uitgebracht in 1989)kan ik ook niet vinden.Ik heb hem toch echt thuis,persing uit de U.S.A. Moet ook nog een videoband van zijn,heb ik niet. Goed,No sleep at all.Met dat verhaal van Lemmy dat hij 10.000 exemplaren van Killed by death in huis heeft en dat andere stuk of het niet opwindend is dat ze een nummer spelen,dat ze nog niet eerder in Finland gedaan hebben;4 en een halve ster.

Toch een overschatte lp van mijn kant. Vier sterren volstaan.

Overschat?
Door wie dan?
Niet door jou tenminste, want jij zit boven het stemgemiddelde hier.
Ik vind dit toch wel een klassieker onder de Motorhead live albums. Mooi gespeeld en geweldige klassiekers staan hier m.i toch echt wel op. Dit is samen met de live albums uit 1981 en uit 1999 toch echt 1 van de 3 klassieke live albums die m.i Motorhead op hun naam heeft staan. Ik heb gewoon geen zin om steeds weer die lange en lastig te onthouden titels weer te typen. Daarom alleen de jaartallen waar die albums in zijn uitgebracht maar even neertypen.

Ik vind hem niet zo goed als Live-loud-alive van Loudness en die krijgt 4,5ster. Alleen Killed by death voegt iets toe aan het origineel.

Wel, wel, wel en ra ra ra: ik heb deze op vinyl, nog van in mijn jonge tijd. Tracklist in volgorde: Dr. Rock, Traitor, Dogs, Ace of Spades, Eat the Rich, Built for Speed, Deaf Forever, Just Cos You Got the Power, Killed by Death, Overkill. Dus ik mis Stay Clean en Metropolis en de inlay waarover collega B.Robertson heeft gesproken. Verder staat hierop: recorded in Finland at the Hameenlinna Giants of Rock Festival. Uitgave: Gwar Records GWLP31. Destijds 200 BEF voor betaald en hij heeft niet veel op mijn platendraaier gelegen...

Loudness? Heb ik nog nooit van gehoord van die band, wie wat waar?

Ricardo, voor we off topic gaan: Loudness. Er staat info genoeg van diverse gebruikers.

Deze heb ik ook, wederom een sterk live-album.

Niet om vervelend te doen maar als ik de inlay opensla staan ze er met zijn vieren op.


Natuurlijk maakt Motorhead ook met zijn drieen een hoop herrie.

Lekker live album.

Ik zat vandaag wat oude Aardschokken uit '88 door te bladeren en stuitte op een interview met Lemmy. Grappig hoe hij zichzelf en de band niet te serieus neemt en ook zelfspot heeft:

Over de onvermijdelijke vergelijking met No sleep till Hammersmith: "Dat was hoe Motorhead in 1981 klonk, No sleep at all is wat Motohead anno 1988 voorstelt...en dat is niet veel zoals je kunt horen., ha ha"

Over de opname van No sleep at all op een Finse rockfestival en de bands die daar speelden: "Bands die hun beste jaren al ver achter zich hebben liggen. Zoals wij dus, ha, ha."

Over de opname van het toen laatste studioalbum Rock 'n' roll, toen hij problemen had met zijn stem en nog heser dan normaal klonk. Extra studiotijd kregen ze niet, dus het moest dan toch maar gebeuren: "Nou kan ik gelukkig toch geen noot zingen dus echt veel maakt het niet uit."

Vooruit nog eentje, Lemmy wilde ooit een single opnemen met fotomodel / zangeres Samantha Fox: "Die kleine heeft het zo slecht nog niet gedaan en dat terwijl ze net zo slecht zingt als ik maar dat kun je beter niet afdrukken."

Prima live-plaat alweer van Motörhead. Lekker luid en zompig. De songs van het ten tijde van de registratie van dit concert laatste studio-album die de band hier ten beste geeft, klinken een pak beter dan de studioversies, en van de gevestigde klassiekers 'Ace of Spades' en 'Overkill' krijgt een mens toch nooit genoeg?

Bovendien is dit album alleen al de moeite voor de geweldige versie van 'Killed by Death', een nummer dat je op geen enkele reguliere (lees: studio-) plaat van Motörhead kan terugvinden; enkel op de verzamelaar 'No Remorse'. Ook de lang uitgesponnen versie van 'Just Cos You Got the Power', B-kantje van de 'Eat the Rich'-single is een leuke bijkomstigheid.

Deze plaat kan het niet halen van de ongeveer zeven jaar geleden opgenomen 'No Sleep 'Til Hammersmith', maar biedt wel een dikke drie kwartier (vijftig minuten, de twee bonustracks incluis) luisterplezier.

3,5 sterren

De aankondiging van 'Killed by Death' hierop blijft geweldig! 'Just Cos You Got the Power' werd de laatste jaren vast onderdeel van de setlist, ik heb de 12" van 'Eat the Rich' destijds gekocht. 'No Remorse' bevat 4 geweldige nieuwe nummers. Mooi AOVV dat je Motörhead bespreekt

Bedankt! Dat wist ik niet, van 'No Remorse', dan ga ik die verzamelaar ook maar eens in zijn volledigheid beluisteren.

Ik vind het boeiend om zo eens een groot deel van het oeuvre van een interessante/beruchte/belangrijke (schrap wat niet past, of schrap nog liever helemaal niets) artiest/band onder de loep te nemen. Motörhead heb ik, hoewel ik niet bepaald een concertganger of zo ben, nooit live gezien, en dat vind ik best jammer. Fijn dus dat er uitgaves als deze zijn.

'No Remorse' had als LP destijds 2 outtakes: 'Under the Knife' prt I & II, staan vast wel op de remaster. Ik heb ze 9x gezien maar de kans verzuimd Würzel te aanschouwen. 'Fast' Eddie heb ik nog eens met zijn eigen band gezien. Mikkey Dee drumt nu bij Scorpions maar op 'No Sleep at All' is het nog Phil Taylor achter de drumkit. Heb de LP in '89 gekocht, is sinds '85 een traditie geweest ieder jaar iets aan Motörhead te besteden.

Motörhead – Nö Sleep at All

73 versies op Discogs momenteel, maar de mijne op vinyl is blijkbaar een Britse uitgave. Met de beste wil ter wereld kan ik me niet zo voor de geest halen waar en wanneer ik deze heb binnen gedaan. Natuurlijk bevat de titel van dit livealbum een duidelijke verwijzing naar het magnifieke No Sleep 'til Hammersmith uit 1981. Een vorig bericht van mij verwijst naar 200 BEF als prijs, maar dat geheugen is dat niet meer, de twijfel steekt nu de kop op. C'est l'âge.

Motörhead is dit als viertal, nu met gitaristen Würzel (RIP Michael Richard Burston) en Phil Campbell, met een selectie nummers van het Hämeenlinna "Giants Of Rock Festival". 2 juli 1988 zegt Discogs hierover. Twee oudjes tel ik: Ace of Spades en Overkill. Hoofdmoot van dit livealbum komt van de albums Orgasmatron en Rock 'n' Roll. Het volledige optreden bevatte twaalf nummers, hier overeen komende met de twee “niet op alle versies aanwezige” tracks, Stay Clean en Metropolis. Snoeihard is het nog, maar het gejaagde is naar de achtergrond verwezen, dat vind ik best jammer, maar goed, Lemmy blijft de baas en bepaalt.

Destijds was dit wel degelijk een waardevolle aanvulling op No Sleep 'til Hammersmith, ongetwijfeld zo bedoeld en zeker welkom. Je mist toch het een en het ander. Beide livealbums laten toch Motörhead in volle glorie horen. In 1988 heb ik Motörhead live gezien in 1988, in de Vooruit in Gent, ik was daar student Rechten (verkeerde keuze), met Destruction en King Diamond in het voorprogramma, dat pakken ze mij nooit af.