Family - Music in a Doll's House (1968)
mijn stem
57 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Reprise
-
The Chase (2:13)
-
Mellowing Grey (2:49)
-
Never Like This (2:18)
-
Me My Friend (2:01)
-
Variation on a Theme of Hey Mr. Policeman (0:24)
-
Winter (2:26)
-
Old Songs for New Songs (4:18)
-
Variation on a Theme of the Breeze (0:40)
-
Hey Mr. Policeman (3:13)
-
See Through Windows (3:43)
-
Variation on a Theme of Me My Friend (0:23)
-
Peace of Mind (2:22)
-
Voyage (3:36)
-
The Breeze (2:50)
-
3 X Time (3:48)
0
Harald
geplaatst: 10 oktober 2007, 16:10 uur
Geniaal debut album van de engelse band Family, geproduceerd door "Traffic" guitarist, Dave Mason. Dave Mason heeft voor deze plaat ook "Never Like This" geschreven, de enige song dat niet werd geschreven door een band lid.
Hun stijl is een mix van Folk, Psycedelic, Acid, Jazz en basic Rock 'n Roll. Chapman's (zijn vrienden noemen hem Chappo) vocals hebben hun roots in Blues en R& B. Interessant is het progressieve gebruik van soprano saxophones, violin, celloharmonica door multi-instrumentalisten Rick Grech (later bass bij Blind Faith) en Jim King. John Whitney speelde guitar, piano en orgel, Rob Townshend drums.
Helaas is Family zoiets als een forgotten act, net als Roger Chapman's solo platen, maar zeker een herontdekking waard. "Family" is een "odd band loved by a small but rabid group of fans".
Family hoort in iedere verzameling van progressieve engelse Rock
Hun stijl is een mix van Folk, Psycedelic, Acid, Jazz en basic Rock 'n Roll. Chapman's (zijn vrienden noemen hem Chappo) vocals hebben hun roots in Blues en R& B. Interessant is het progressieve gebruik van soprano saxophones, violin, celloharmonica door multi-instrumentalisten Rick Grech (later bass bij Blind Faith) en Jim King. John Whitney speelde guitar, piano en orgel, Rob Townshend drums.
Helaas is Family zoiets als een forgotten act, net als Roger Chapman's solo platen, maar zeker een herontdekking waard. "Family" is een "odd band loved by a small but rabid group of fans".
Family hoort in iedere verzameling van progressieve engelse Rock
0
geplaatst: 14 oktober 2008, 16:12 uur
Ik ben een van die hondsdolle fans ....... en Doll's House is voor mij bijna net zo belangrijk als Family Entertainment en Bandstand. Ik baal altijd als een stekker dat er in mijn Top 10 maar ruimte is voor 1 plaat per artiest en Family is één van die bands waarbij dat zich altijd het hardst doet voelen.
Doll's House is IMO eigenlijk nèt even beter dan Traffic's Mr. Fantasy in dit specifieke soort typies engelse psych. Door de spookachtige viool partijen van Grech en de maniakale stem van Chappo is het album een komplete trip waar je pas uit ontwaakt als het laatste nummer voorbij is.........
Doll's House is IMO eigenlijk nèt even beter dan Traffic's Mr. Fantasy in dit specifieke soort typies engelse psych. Door de spookachtige viool partijen van Grech en de maniakale stem van Chappo is het album een komplete trip waar je pas uit ontwaakt als het laatste nummer voorbij is.........
1
geplaatst: 31 januari, 16:25 uur
De zang is een mengsel van Theo van Es (Shoes) met Peter Gabriel. Beide karakteristieke stemmen hoor ik hier samen in één stem terug. En dit album moet daardoor wel even wennen, maar ben je er aan gewend dan heb je ook wat...Namelijk een erg mooi album dat (mij) geen moment verveelt
The Chase, Mellowing Grey, Me My Friend.en Winter. Hier moet de inspiratie van Genesis uit de beginperiode van afkomstig zijn.
Hey Mr. Policeman vind ik iets minder wat See Through Windows gelukkig weer goed maakt. Maar zo fijn als het begin van het album wordt het pas weer met Peace of Mind en dat gaat vervolgens door tot aan het eind van het album.
56 in de 100 Greatest Albums of 1968 en 74 in de Best Ever Album chart over dat jaar.
4*
The Chase, Mellowing Grey, Me My Friend.en Winter. Hier moet de inspiratie van Genesis uit de beginperiode van afkomstig zijn.
Hey Mr. Policeman vind ik iets minder wat See Through Windows gelukkig weer goed maakt. Maar zo fijn als het begin van het album wordt het pas weer met Peace of Mind en dat gaat vervolgens door tot aan het eind van het album.
56 in de 100 Greatest Albums of 1968 en 74 in de Best Ever Album chart over dat jaar.
4*
* denotes required fields.
* denotes required fields.