Aquila
Een album met van alles wat zoals "Roarting Forties" en wellicht ook wel "X My Heart". In kwaliteit daar tussenin. Sterke tot zeer sterke stukken en wat meer zemelig werk dit maal. Ook zeker weer steviger dan zijn vorige album (gelukkig). Ook hier weer een nummer van behoorlijke lengte, maar ook ditmaal geen eops à la "Flight", sterker nog, er is nauwelijks doorheen te komen. Dan maar focussen op het goede nieuws. Er staan enkele prachtige nummers op, die tot het beste van de jaren 90 (Hammill-gewijs gesproken) gerekend mogen worden. Ze ademen de sfeer en power uit van het late VDGG werk, eind jaren 70 en de gevelige songs als "Since the Kids" is een "Over"-revisited. "Unrearsed" blijkt in het Patronaat een live-klassieker in de dop, maar het allerbest is "Always is Next". Een drive, amaj, de urgentie druipt ervan af. Hammill op zijn best.
highlights: Always is Next, Unrehearsed
lowlight: The Light Continent