Onder de horrorfilms wordt Near Dark als een cultklassieker gezien. Qua stijl en verhaal doet de film me een beetje denken aan een duistere versie van The Lost Boys (ook zo'n typische jaren '80 vampier-flick).
Near Dark mag gezien worden als een sterke film, maar ook de soundtrack van TD mag niet onderschat worden. De manier hoe de muziek in de film verweven zit, is erg goed, maar ook afzonderlijk is de muziek ontzettend goed te pruimen.
De muziek is over het algemeen op een onderhuidse manier best spannend te noemen, maar bij vlagen ook lekker luchtig en ingetogen. Soms zwiert en rockt TD er op los met aardige vullertjes als "Caleb's Blues" en "Good Times" en dat is best OK, maar t.o.v. de rest van het materiaal is het beduidend minder. Nee, dan zijn toppers zoals het uiterst sterk en spannend opgebouwde "Pick Up at High Noon", maar ook het bij vlagen erg mooie en rustige "Bus Station (Includes Mae's Theme)", gewoon erg sterk.
Tot slot wil ik het uiterst bizarre en tegelijkertijd opwindende "Severin Dies" en het intrigerende "Fight at Dawn" waarin het thema van "Pick Up at High Noon" nog even voorbij komt, nog even aanhalen.
Near Dark is een sterke soundtrack, waarmee TD een hoop eigen doorsnee soundtrack-materiaal uit dezelfde periode flink teniet doet. Eén van de betere in zijn soort, wat mij betreft....