The Guess Who - American Woman (1970)

zéér tof album. vooral american woman en no sugar tonight

Ook "No Time" maar die zat al op hun vorige.

Dit is een vergeten album van een geweldige band met Randy Bachman nog in de gelederen.
De uitvoering van American Woman is magistraal en met veel power gespeeld en gezongen. Een klassieker. Hierbij is de cover van Lenny Kravitz is een slap aftreksel. No Time is ook een klasse nummer, zeer goed gezongen door Burton Cummings en Proper Stranger is ook heerlijk.
Voor liefhebbers van stevige rock een must.

Leuk als je je hele carrière aan één enkele gitaarriff hebt te danken.

American Woman, yeah!

In Canada altijd een redelijk grote band geweest met onder andere Bachman in de gelederen. Hoewel de sterkste troef in mijn ogen altijd Burton Cummings is geweest. Een zanger met een flexibele stem, van intiem tot aan krachtig en bijna altijd zuiver. In Nederland waarschijnlijk alleen bekend van de hit American Woman, door Lenny Kravitz succesvol gecoverd. Dat de heren op ons continent niet de bekendheid genieten zoals dat wel het geval is in Noord-Amerika zit hem waarschijnlijk in te weinig promotie, het al 'bekende' Britse geluid wat de heren produceren en de vele genres waar de band uit put. Folk, blues, jazz, een vleugje boogie woogie, de mannen waren niet vies van kruisbestuivingen. Dat is tevens de kracht als wel de zwakte van veel albums van The Guess Who. Het is allemaal wat onevenwichtig. Echter met uitstekende nummers als These Eyes, Clap for the Wolfman, No TIme, Undun, No Sugar Tonight en het swingende American Woman had de band genoeg in huis om wereldwijd door te breken. Dit album is de sterkste plaat van de band, uitgebalanceerd, goed geproduceerd, toegankelijke nummers en het bevat DE hit.

Dit is de enige LP die ik van deze groep heb. Zij vielen mij toentertijd op door de singles "No Time" en de enorme hit "American Woman". Met dit nummer begint de plaat dan ook. De LP-versie duurt wat langer en start met een 'onschuldig' akoestisch intro. Na afloop van dit intro barst het nummer goed los. Track-4 van de LP is een interessante medley die in feite uit twee zelfstandige nummers bestaat.
Kant-2 van de plaat vind ik van een duidelijk minder niveau. Sommige nummers zou je zelfs als 'fillers' kunnen beschouwen.
Uit deze band zou later de groep "Bachman–Turner Overdrive" voortkomen, die minstens zo succesvol zou worden als The Guess Who..

Guess Who iis vooral bekend geworden van de single American Woman, dat is eveneens de titeltrack van dit album. No time is ook op single verschenen, maar was minder succesvol.

Talisman is een mooi melodieus en gevoelig rocknummer, In het instrumentale nummer 969 (The Oldest Man) zitten jazzy invloeden en er speelt een dwarsfluit mee in dat nummer. Veder staan er enkele steviger rocknummers op dit album. zoals When fiends fall, 8:15 en Proper stranger. Het album sluit af met het melodieuze Got to find another way.

Ik vind dit album verrassend en afwisselend. Niet alle nummers zijn even goed, maar als totaal verdient deze plaat veel waardering.