menu

Gov't Mule - Shout! (2013)

mijn stem
3,87 (43)
43 stemmen

Verenigde Staten
Blues / Rock
Label: Blue Note

  1. World Boss (5:24)
  2. No Reward (4:54)
  3. Whisper in Your Soul (5:11)
  4. Captured (9:04)
  5. Scared to Live (6:16)
  6. Stoop So Low (8:23)
  7. Forsaken Savior (6:18)
  8. Done Got Wise (6:11)
  9. When the World Gets Small (7:45)
  10. Funny Little Tragedy (4:15)
  11. Bring on the Music (11:05)
  12. World Boss * (4:31)

    met Ben Harper

  13. Funny Little Tragedy * (4:11)

    met Elvis Costello

  14. Stoop So Low * (10:00)

    met Dr. John

  15. Captured * (5:45)

    met Jim James

  16. Whisper in Your Soul * (5:10)

    met Grace Potter

  17. Scared to Live * (5:53)

    met Toots Hibbert

  18. No Reward * (5:14)

    met Glenn Hughes

  19. Bring on the Music * (6:42)

    met Ty Taylor

  20. Forsaken Savior * (5:18)

    met Dave Matthews

  21. Done Got Wise * (6:11)

    met Myles Kennedy

  22. When the World Gets Small * (6:35)

    met Steve Winwood

toon 11 bonustracks
totale tijdsduur: 1:14:46 (2:20:16)
zoeken in:
avatar van da dude
4,5
Nieuwe van The Mule, in de eerste oplage zit een bonus (naar het schijnt geldt dat zowel voor de CD als voor de vinyl uitvoering), met daarop dezelfde tracks maar dan met gastzangers. En niet de minsten. Twee daarvan zijn officieel nog niet bekend, maar Glenn Hughes vertelt op z'n site vol trots dat ie meedoet. Vraag is dan nog wie nummer 11 is.

Ozric Spacefolk
Ik zag het op Facebook, en wilde gelijk de plaat toevoegen, is iemand mij potdikkie voor.

Wachten tot september dan maar.

avatar van da dude
4,5
Beide laatste gastzangers zijn nu ook bevestigd, de al genoemde Glenn Hughes en ene Ty Taylor, die blijkbaar in Vintage Trouble zingt. Die band is aan me voorbijgegaan, binnenkort maar eens ff checken.

Ozric Spacefolk
Ty Taylor ken ik niet. Ik las Ty Yabor, die ken ik wel. Maar die zingt niet in Vintage Trouble, what the hell die band ook is.

Grappig dat The Mule hier dan samenwerkt met een zwik britse muzikanten.
Met Dave Matthews en Ben Harper hadden ze al eerder samengewerkt.

avatar van southernman
5,0
weer een knap staaltje muziek straight from thé hart van warren haynes en zijn gang .
bring on the music .......

avatar van El Stepperiño
4,0
Heerlijke plaat zeg! Jazeker

Ozric Spacefolk
Ik zet ook lekker hoog in.

Wat een beest van bluesrocker toch weer, met name de eerste twee songs hakken er lekker in.
Goede solo's, lekker gezangen en uitstekende gedrumd (uiteraard). De slidegitaar scheurt er ook weer lekker op los...

Hendrik68
Op Spotify staat hij compleet met bonustracks waarbij allerlei gasten opdraven. Als je dit album koopt moet je zeker de versie met bonustracks aanschaffen, want dat is een heerlijk onderonsje tussen de Mule en allerlei toppers, zelfs Steve Winwood komt op het laatst nog even voorbij. Ik wacht nog even met een oordeel, want het zijn wel een hele berg lange nummers ineens. En aangezien ik voor het eerst een heel album van de Mule beluister moet ik eerst even wennen aan dit geweld. Maar leuk is dit zeker.

avatar van Thenop
4,5
Stoop So Low met Dr. John is fenomenaal. Captured is ook prachtig, ik vind dit echt wel weer een hele mooie plaat van The Mule.

avatar van Ronald5150
4,0
Gov't Mule, en dan Warren Haynes in het bijzonder, is voor mij een bekende naam. Dat geldt eigenlijk niet voor hun oeuvre. Ik ben tot vandaag bekend met slechts een studioalbum en een liveregistratie. Die albums heb ik ervaring als degelijke bluesrock, maar niet van een zodanig niveau dat ik ondersteboven was geblazen. Warren Haynes' soloalbum "Man in Motion" vind ik een heel mooi album. Niet echt vergelijkbaar met Gov't Mule volgens mij, omdat op "Man in Motion" Warren Haynes zich meer van zijn singer/songwriter kant laat en zich liet inspireren door een flinke portie soul. Na een eerste kennismaking met "Shout!" was mijn enigszins gereserveerde houding ten opzichte van Gov't Mule eigenlijk direct verdwenen. Dit is bluesrock van het allerhoogste niveau! Albumopener "World Boss" is direct raak. Lekker stevig nummer met heerlijk gitaarwerk. Haynes laat zijn gitaar heerlijk scheuren. Ondanks een aantal heerlijke uptempo bluesrockers vind ik dat de hoogtepunten op "Shout!" liggen bij de slowblues liedjes. Een uitzondering hierop is het heerlijke groovende "Stoop So Low" Wat een geweldige vibe heeft dat nummer zeg. Maar dan de slowblues nummers, daar zitten een paar tranentrekkers tussen hoor. "Captured", "Forsaken Savior", "When the World Gets Small" en het epische "Bring on the Music" zijn stuk voor stuk meeslepend, fantastisch van opbouw en werken toe naar een prachtige climax. "Shout!" wordt in beperkte oplage uitgegeven met bonus tracks met gastbijdragen op diverse nummers. Het leuke is dat het niet domweg herhalingsoefeningen zijn ten opzichte van de albumversies. Soms verschillende nummers significant van elkaar, zelfs in de lengte van het liedje. Ik ben er nog niet van overtuigd dat de gastbijdragen in alle gevallen iets toevoegen aan de albumversies. Een uitzondering daarop is in ieder geval "Stoop so Low" met Dr. John. Die is werkelijk fenomenaal. Ik bezet zelf de vinyl uitgave. Vier LP's: twee zwarte met het originele album en twee rode met dezelfde liedjes, in een andere volgorde, met de gastbijdragen. Overigens verschilt de volgorde van de liedjes op de LP met die van de CD, maar dat terzijde. Persoonlijk luister ik liever naar het originele album. Die ademt Gov't Mule van begin tot eind en Warren Haynes onderstreept nog maar eens zijn talent als songwriter en gitarist. "Shout!" is een topalbum en voor mij een aanleiding om met terugwerkende kracht meer van Gov't Mule te gaan ontdekken.

Ozric Spacefolk
Goede recensie. Maar the Mule is in eerste instantie gewoon een southern rock band. Van veel mensen heb ik gehoord, dat ze niet direct de bluesrock horen, die ze verwachtten. Maar the Mule is ook geen standaard bluesrock band. Alhoewel ze wel blues spelen hier en daar.

Bijvoorbeeld op Life Before Insanity en Dose staat nauwelijks blues. Het debuut staat er juist er wel bol van en de laatste twee studioplaten ook weer.

The Mule is bekend met jazz, soul, reggae, funk, hardrock en noem maar op.

avatar van Ronald5150
4,0
Ozric Spacefolk schreef:
Goede recensie. Maar the Mule is in eerste instantie gewoon een southern rock band.

The Mule is bekend met jazz, soul, reggae, funk, hardrock en noem maar op.


Bedankt voor de aanvullende informatie Ozric. Weet ik wat ik ongeveer kan verwachten. Mijn interesse is nog steeds gewekt.

avatar van BenZet
4,0
Erg goed album weer. Wat een band erg compleet en stuk voor stuk goede muzikanten. Vind de tweede cd een leuke bonus, maar hoor het origineel liever. Vind het wel gaaf om al die (grote) namen te zien die mee hebben gewerkt aan het bonus materiaal. Dat zegt wel wat over de status van deze band. Hopelijk brengen ze ons land weer een bezoekje, live zijn ze ook erg sterk

Guitars & Wings
Positief verrast, zeker. De vorige albums gingen toch wat langs me heen. Ik kon ze aanhoren, maar verloor toch redelijk snel mijn aandacht. Het klinkt nu allemaal wat vlotter. Het lijkt wel alsof hij nieuwe inspiratie heeft gevonden. De bonus disc is ook erg interessant en dan met name Grace Potter. Deze meid (+band) is live echt waanzinnig. Archive.org heeft een bulk aan concerten van haar.

avatar van Mssr Renard
4,5
Uiteraard heb ik hiet de dubbelplaat (rood en zwart vinyl). Deze plaat is eigenlijk twee platen.

De regulier Mule-plaat met Warren als leadzanger op alle songs. Sterke songs, de sterkste songs sinds Life Before Insanity, als je het mij vraagt. Er staat echt werkelijk geen enkele misser op deze plaat.

De tweede plaat is dezelfde songs, opnieuw ingespeeld en met zang van de creme de la creme van zangers. Geen enkele zanger misstaat op deze songs. En het is ook moeilijk een favoriete songs te kiezen, maar ik kan zeker When the World Gets Small met Steve Winwood tenminste aanraden.

Verder is Bring On the Music misschien wel één van de beste songs van de band. Een plaat die ik soms weleens vergeet op te zetten, en als ik deze dan opzet, dan ben ik weer verbaasd hoe sterk het is.

avatar van namsaap
4,0
Mssr Renard schreef:
Verder is Bring On the Music misschien wel één van de beste songs van de band. Een plaat die ik soms weleens vergeet op te zetten, en als ik deze dan opzet, dan ben ik weer verbaasd hoe sterk het is.


Precies dit, ik zette vanmiddag na lange tijd deze CD weer eens op en wordt weer weggeblazen door dit prachtige nummer!

Gast
geplaatst: vandaag om 13:49 uur

geplaatst: vandaag om 13:49 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.